Μέγας Κανών: Τι είναι ο Μεγάλος Κανόνας; Πότε ψάλλεται και γιατί ονομάστηκε έτσι;

 ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: Τι είναι ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΝΩΝ;  

Πότε ψάλλεται και γιατί ονομάστηκε έτσι; Στην αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής, στο μεγάλο απόδειπνο των τεσσάρων πρώτων ημερών της Α’ Εβδομάδας των Νηστειών διαβάζεται χωρισμένος σε τέσσερα μέρη ο Μεγάλος Κανόνας και ολόκληρος την Πέμπτη της Ε’ εβδομάδας των Νηστειών. Ψάλλεται σε ήχο πλ. β’ που είναι ιδιαίτερα κατανυκτικός, εκφραστικός του πένθους και της συντριβής της καρδιάς.

Ψυχή μου, Ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις; Το τέλος εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι· ανάνηψον ουν, ίνα φείσηται σου Χριστός ο Θεός, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών.

Μπορούμε να περιγράψουμε το κανόνα αυτό σαν ένα θρήνο μετάνοιας που μας μεταφέρει στο βάθος και στο πεδίο δράσης της αμαρτίας, κλονίζοντας τη ψυχή μας με την απόγνωση, τη μετάνοια και την ελπίδα.

Με μια μοναδική τέχνη ο Άγιος Ανδρέας συνυφαίνει τα μεγάλα βιβλικά θέματα:

Αδάμ και Εύα, Παράδεισος και Πτώση, Πατριάρχες, Νώε και κατακλυσμός, Δαβίδ, Χώρα της Επαγγελίας και τελικά Χριστός και Εκκλησία, ομολογία των αμαρτιών και μετάνοια.

Τα γεγονότα της ιερής ιστορίας παρουσιάζονται σαν γεγονότα της ζωής μου.

Οι ενέργειες του Θεού στο παρελθόν αποβλέπουν σε μένα και στη σωτηρία μου, η τραγωδία της αμαρτίας και η προδοσία παρουσιάζονται σαν προσωπικά δική μου τραγωδία. Η ζωή μου παρουσιάζεται σαν ένα κομμάτι της μεγάλης πάλης ανάμεσα στο Θεό και τις δυνάμεις του σκότους που επαναστατούν εναντίον του.

Η πνευματική ιστορία του κόσμου είναι επίσης και δική μου ιστορία. Γίνονται για μένα μια πρόκληση με τα αποφασιστικά γεγονότα και τις πράξεις από το παρελθόν, που το νόημά τους και η δύναμή τους είναι αιώνια, γιατί κάθε ανθρώπινη ψυχή – μοναδική και ανεπανάληπτη – συγκινείται από το ίδιο δράμα, αντιμετωπίζει την ίδια τελικά εκλογή, ανακαλύπτει την ίδια πραγματικότητα.

Το έργο και ο σκοπός του Μεγάλου Κανόνα είναι να ξεσκεπάσει την αμαρτία και έτσι να μας οδηγήσει στη μετάνοια. Η αποκάλυψη αυτή, δεν γίνεται με ορισμούς και απαριθμήσεις, αλλά με μια βαθειά ενατένηση στη μεγάλη βιβλική ιστορία που είναι η ίδια η ιστορία της αμαρτίας, της μετάνοιας και της συγγνώμης.

Καταλαβαίνουμε ότι αμαρτία είναι, πρώτα απ’ όλα, η άρνηση ότι η ζωή είναι προσφορά ή θυσία στο Θεό, με άλλα λόγια δηλαδή, η άρνηση ότι η ζωή έχει θεϊκό προσανατολισμό, ότι η αμαρτία, επομένως, είναι από τις ρίζες της, η παρέκκλιση της αγάπης μας από τον τελικό σκοπό της.

Για να καταλάβουμε σωστά τον Μεγάλο Κανόνα θα πρέπει να ξέρουμε την Αγία Γραφή και να έχουμε την ικανότητα να μεταφέρουμε τα νοήματά του στη ζωή μας.

«Κανόνες» στην εκκλησιαστική υμνογραφία λέγονται ύμνοι μεγάλοι, αποτελούμενοι από μικρότερες ενότητες, που ονομάζονται «Ωδές». Κάθε «Ωδή» (σημαίνει άσμα θρησκευτικό, από το ρήμα άδω) αποτελείται από τον «ειρμό», που είναι η πρώτη στροφή κάθε Ωδής και χρησιμεύει σαν υπόδειγμα και βάση των στροφών που ακολουθούν, τα λεγόμενα τροπάρια (τρέπονται σύμφωνα με τον ειρμό).

Μέγας ονομάσθηκε για την έκτασή του, αποτελείται από εννέα ωδές, έντεκα ειρμούς (η β’ και η γ’ ωδή έχουν από δύο ειρμούς) και 250 τροπάρια (25 η α’ ωδή, 41 η β’, 28 η γ’, 29 η δ’, 23 η ε’, 33 η στ’, 22 η ζ’, 22 η η’ και 27 η θ’).

Συντάχθηκε από τον Άγιο Ανδρέα αρχιεπίσκοπο Κρήτης, ο οποίος γεννήθηκε γύρω στα 660 στη Δαμασκό. Έγινε μοναχός στα Ιεροσόλυμα και κληρικός στη Κωνσταντινούπολη. Ψηφίσθηκε μετά το 710 αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο, κυρίως υμνογραφικό και ομιλητικό.

Την Πέμπτη της Ε’ εβδομάδας των Νηστειών, στα μοναστήρια ψάλλεται ολόκληρος την δ’ ώρα της νύκτας, γύρω στα μεσάνυχτα και στους ενοριακούς ναούς το βράδυ της Τετάρτης μαζί με το μικρό απόδειπνο, της ίδιας εβδομάδας.

Το θέμα και το σκοπό του Κανόνα περιγράφει το συναξάρι της Ε’ Εβδομάδας των Νηστειών:

Ο ποιητής, με πλήθος αγιογραφικών ιστορημάτων και παραδειγμάτων, θετικών και αρνητικών, από την πλάση και τη πτώση του Αδάμ ως την Ανάληψη του Χριστού και τον ευαγγελισμό της ανθρωπότητος από τους Αποστόλους, παρακινεί κάθε ψυχή να μιμείται τις καλές πράξεις, ν’ αποφεύγει τις φαύλες και να καταφεύγει πάντα στο Θεό με μετάνοια, δάκρυα, εξομολόγηση και κάθε ευαρέστηση.

Η Πέμπτη εβδομάδα των Νηστειών είναι το λειτουργικό αποκορύφωμα της Τεσσαρακοστής. Οι ακολουθίες είναι μακρότερες και εκλεκτότερες.

Στη συνήθη ακολουθία των λοιπών εβδομάδων θα προστεθούν δυο νέες μεγάλες ακολουθίες· Την Πέμπτη ο Μεγάλος Κανόνας και το Σάββατο ο Ακάθιστος Ύμνος.

Κανονικά το αποκορύφωμα αυτό θα έπρεπε να αναζητηθεί στην επόμενη, στην Έκτη εβδομάδα των Νηστειών, που είναι και η τελευταία της περιόδου αυτής. Αλλά όλα στη λατρεία μας έχουν τακτοποιηθεί από τους πατέρες με πολλή μελέτη και περίσκεψη.

Με «διάκριση» κατά την εκκλησιαστική έκφραση. Μετά από την τελευταία εβδομάδα ακολουθεί η Μεγάλη Εβδομάδα, με πυκνές και μακρές ακολουθίες, ανάλογες προς τα μεγάλα εορτολογικά θέματα. Μεταξύ αυτής και του αποκορυφώματος της Τεσσαρακοστής έπρεπε να μεσολαβήσει μια περίοδος σχετικής αναπαύσεως, μια μικρή ανάπαυλα.

Το τόσο λοιπόν ανθρώπινα αναγκαίο μεσοδιάστημα είναι η τελευταία εβδομάδα και την έξαρση του τέλους βαστάζει η προτελευταία. 

Πότε ψάλλεται ο Μεγάλος Κανόνας;

Ο Μεγάλος Κανόνας ψάλλεται τμηματικά στα απόδειπνα των τεσσάρων πρώτων ημερών της Α’ Εβδομάδας των Νηστειών και ολόκληρος στην ακολουθία του Όρθρου της Πέμπτης της Ε’ εβδομάδας. Στις ενορίες συνήθως ψάλλεται ανεξάρτητα από τον όρθρο, σαν μικρή αγρυπνία, το βράδυ της Τετάρτης μαζί με την ακολουθία του αποδείπνου.

Έτσι διευκολύνονται περισσότερο οι χριστιανοί στην παρακολούθησή του. Μπορεί να τον βρει κανείς μέσα στο λειτουργικό βιβλίο που περιέχει τις ακολουθίες της Τεσσαρακοστής, το Τριώδιο, καθώς και σε μικρά αυτοτελή φυλλάδια. Η παρακολούθηση του Κανόνα αυτού κατά την ώρα της ψαλμωδίας του είναι αρκετά δύσκολη, γιατί τα νοήματα είναι πυκνά και ο ρυθμός της ψαλμωδίας γρήγορος.

Για τους λόγους αυτούς τα εγκόλπια αυτά είναι ιδιαίτερα απαραίτητα για όσους θέλουν να γνωρίσουν καλύτερα τον ύμνο αυτό. Τα παρακάτω ας αποτελέσουν μια σύντομη εισαγωγή και βοήθεια για την κατανόησή του και μια παρακίνηση για την παρακολούθηση της ψαλμωδίας του εκλεκτού αυτού λειτουργικού κειμένου. 

Ποιός είναι ο ποιητής – δημιουργός του Μεγάλου Κανόνα;

Τον Μεγάλο Κανόνα συνέθεσε ο άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης. Γεννήθηκε στη Δαμασκό το 660 μ. Χ. από ευσεβείς γονείς. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών η αγάπη του τον φέρνει στα Ιεροσόλυμα όπου οι γονείς του τον αφιερώνουν στον Ναό της Αναστάσεως.

Στα Ιεροσόλυμα απόκτησε μεγάλη παιδεία, την «θύραθεν» και τη θεολογική. Αν και το έργο του έγινε στην Κωνσταντινούπολη και την Κρήτη φέρει τον τίτλο του «Ιεροσολυμίτη» επειδή πέρασε από την αγία πόλη. Μοναχός της Μονής του Αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα έγινε γραμματέας του Πατριάρχη Θεόδωρου. Το 685 ήλθε στην Κωνσταντινούπολη για εκκλησιαστική αποστολή.

Εκεί παρέμεινε για είκοσι χρόνια και ανέλαβε διάφορες εκκλησιαστικές θέσεις και τέλος γύρω στο 711 ή 712 εκλέγεται αρχιεπίσκοπος Κρήτης. 

Άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης Αρχιεπίσκοπος Κρήτης

Στη Κρήτη συμμετέχει στις ταλαιπωρίες του ποιμνίου του που οφείλονταν στις Αραβικές επιδρομές. Εμψυχώνει το λαό στις θλίψεις και προσεύχεται για τη σωτηρία του.

Με τις προσευχές του σταματά τη μεγάλη ανομβρία και σταματά τη μάστιγα της πείνας. Ιδρύει μεγάλο «Ξενώνα» στον οποίο περιθάλπονται οι γέροντες και οι άρρωστοι, φιλοξενούνται οι ξένοι και οι φτωχοί διακονώντας ο ίδιος. «Με τα χέρια του υπηρετούσε τους ασθενείς και τους έπλενε τα πόδια και το κεφάλι, καθάριζε τις πληγές τους και τα τραύματα τους. Σ’ αυτό το σημείο τον οδηγούσε η αγάπη του πρός τον Θεό και τον πλησίον» σημειώνει ο βιογράφος του.

Ο άγιος Ανδρέα ο Κρήτης είχε μεγάλη ευλάβεια και ιδιαίτερη αγάπη του πρός την Παναγία. Αφιέρωσε πλήθος ύμνων και εγκωμιαστικών λόγων στις εορτές της. Έκτισε δε μεγαλοπρεπή ναό προς τιμήν της Θεοτόκου που τον ονόμασε «Βλαχέρνες». Φρόντισε δε για την επισκευή των παλαιών και παραμελημένων ναών τους οποίους «ευπρεπώς κατεκόσμησε».

Πέθανε στις 4 Ιουλίου 740 στην Ερεσό της Λέσβου, είτε επιστρέφοντας στην Κρήτη μετά από ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, είτε και εξόριστος εκεί – ήταν υποστηρικτής των αγίων εικόνων. Στην παραλία της Ερεσού τιμάται μέχρι σήμερα ο τάφος του, μια μεγάλη σαρκοφάγο, που βρίσκεται πίσω από το άγιο βήμα της ερειπωμένης βασιλικής της Αγίας μάρτυρος Αναστασίας, όπου κατά τους βιογράφους του είχε ταφεί. 

Η καθιέρωση του ως Αγίου έγινε πολύ νωρίς.

Ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης ήταν λόγιος κληρικός, εκκλησιαστικός ρήτορας και υμνογράφος. Η φιλολογική και υμνογραφική του παραγωγή είναι αξιόλογη Οι λόγοι του είναι κυρίως εγκωμιαστικοί. Σώζονται ομιλίες στις Θεομητορικές και Δεσποτικές εορτές και σε διαφόρους αγίους. Στις ομιλίες του φαίνεται η ρητορική του τέχνη, η άριστη γνώση της αττικής γλώσσας, η βαθιά γνώση της βίβλου, ιδιαίτερα της Π.Δ που ερμηνεύει αλληγορικά.

Χαρακτηρίζεται ως ο καλύτερος εκκλησιαστικός ρήτορας της Βυζαντινής εποχής.

Τα χαρακτηριστικά των λόγων του είναι η «έντεχνος ρητορική επεξεργασία και τα υψηλά θεολογικά νοήματα». Το υμνογραφικό του έργο είναι πλουσιότερο των ρητορικών του λόγων. Εφεύρε το είδος των Κανόνων που ψάλλονται μέχρι σήμερα και διακρίνονται για την σαφήνεια και το διδακτικό τους χαρακτήρα.

Το σπουδαιότερο όμως υμνογραφικό του έργο είναι ο Μεγάλος Κανόνας. Τον έγραψε, όπως φαίνεται από διάφορες ενδείξεις, περί το τέλος της ζωής του, κατά δε την μαρτυρία ενός συναξαρίου, στην Ερεσό, λίγο πριν πεθάνει. Αν η πληροφορία αυτή είναι αληθινή, ο Μεγάλος Κανόνας είναι το κύκνειο άσμα του υμνογράφου μας.

Για να καταλάβουμε την ποιητική του δομή πρέπει να κάνουμε μια μικρή παρέκβαση. Το έργο αυτό ανήκει στο ποιητικό είδος των κανόνων, που κατά πολλούς έχει την αρχή του σ’ αυτόν τον ίδιο τον Ανδρέα. Είναι δε οι κανόνες ένα σύστημα τροπαρίων, που γράφονταν για ένα ορισμένο λειτουργικό σκοπό:

Να διακοσμήσουν τη ψαλμωδία των 9 ωδών του Ψαλτηρίου, που στιχολογούνταν στον όρθρο.

Όλος ο Μέγας κανόνας ψάλλεται σε ένα ήχο. Κάθε όμως ωδή παρουσιάζει μια μικρή παραλλαγή στη ψαλμωδία κατά τρόπο, που να διατηρείται μεν η μουσική ενότητα στον όλο κανόνα, αφού όλος ψάλλεται στον ίδιο ήχο, αλλά και να σπάει και η μονοτονία με τις παραλλαγές στην ψαλμωδία που παρουσιάζει κάθε μια ωδή.


Γιατί ονομάζεται «Μεγάλος»;

Ο Μεγάλος Κανόνας στην μορφή του έχει μια χαρακτηριστική ιδιορρυθμία. Η ιδιορρυθμία του συνίσταται στο ότι συγκρινόμενος προς τους άλλους ομοίους του κανόνες, είναι «μέγας». Μέγας στην απόλυτη του έννοια.

Μεγαλύτερος δεν μπορούσε να υπάρξει· και τούτο γιατί ο ποιητής θέλησε να συνθέσει όχι τρία ή τέσσερα τροπάρια για την κάθε ωδή, όπως συνήθως έχουν οι άλλοι κανόνες, αλλά πολύ περισσότερα: τόσα, όσα είναι και όλοι οι στίχοι των ωδών, έτσι ώστε στον καθένα στίχο να αντιστοιχεί και να παρεμβάλλεται κατά την ψαλμωδία από ένα τροπάριο.

250 είναι οι στίχοι των ωδών, 250 και τα τροπάρια του Μεγάλου Κανόνα, ενώ οι συνήθης κανόνες έχουν γύρω στα 30. Σήμερα τα τροπάρια του Μεγάλου Κανόνα είναι κατά 30 περίπου περισσότερα από τα αρχικά.

Μεταγενέστεροι υμνογράφοι πρόσθεσαν τροπάρια για την οσία Μαρία την Αιγυπτία και για τον ίδιο τον Ανδρέα. 

Ποιο είναι το περιεχόμενο του Μεγάλου Κανόνα;

Ο Μεγάλος Κανών παρουσιάζει το τραγικό γεγονός της πτώσεως του ανθρωπίνου γένους που κατάστρεψε τη δυνατότητα της κοινωνίας του με τον Θεό. Στον Μεγάλο Κανόνα ο ποιητής θεωρεί και βιώνει το γεγονός της πτώσεως προσωπικά. Με την καθημερινή αμαρτία του ταυτίζεται με τον πρωτόπλαστο Αδάμ του οποίου γίνεται μιμητής.

Η ψυχή του ακολουθεί τη πορεία της Εύας:

Αλίμονο, ταλαίπωρη ψυχή! Γιατί μιμήθηκες την πρώτη Εύα; Κοίταξες πονηρά και πληγώθηκες πικρά.

Ο άγιος αναφέρεται στην ύπαρξη που κληρονομήσαμε μετά τη πτώση που συνδέεται με τη φθορά και το θάνατο. Με τους πρωτόπλαστους έχουμε οντολογική αλληλεγύη.

Η συναίσθηση της αμαρτωλότητας και η ομολογία της σφραγίζει ολόκληρο τον Μεγάλο Κανόνα.

Είναι ένα κύκνειο άσμα, ένας θρήνος προθανάτιος, ένας μακρύς θρηνητικός μονόλογος, είναι ο Αδαμιαίος θρήνος. Ο ποιητής βρίσκεται στο τέλος της ζωής του. Αισθάνεται ότι οι ημέρες του είναι πια λίγες, ο βίος του έχει περάσει. Αναλογίζεται τον θάνατο και την κρίση του δίκαιου κριτή, που τον αναμένει. Και έρχεται να κάνει μια αναδρομή, μια ανασκόπηση του πνευματικού του κόσμου. Κάθεται να συζητήσει με τη ψυχή του.

Ο απολογισμός όμως δεν είναι ενθαρρυντικός. Ο βαρύς κλοιός της αμαρτίας στον συμπνίγει. Η συνείδηση τον ελέγχει. Και ο ποιητής θρηνεί διαρκώς για την άβυσσο των κακών τους πράξεων. Στον θρήνο αυτό συμπλέκεται η αναδρομή στην Αγία Γραφή.

Αυτό κυρίως δίνει την μεγάλη έκταση στο ποίημα. Ο σύνδεσμος όμως του θρήνου με την Γραφή είναι πολύ φυσικός. Σαν άνθρωπος του Θεού ο ποιητής, ανοίγει το βιβλίο του Θεού για να αξιολογήσει τα πεπραγμένα του. Εξετάζει ένα προς ένα τα παραδείγματα του ιερού βιβλίου. Στις οκτώ πρώτες ωδές παίρνει τα παραδείγματα του από τη Παλαιά Διαθήκη.

Στη εννάτη ωδή από την Καινή Διαθήκη. Το αποτέλεσμα της συγκρίσεως είναι κάθε φορά τρομερό και αιτία νέων θρήνων. Έχει μιμηθεί όλες τις κακές πράξεις όλων των ηρώων της ιεράς ιστορίας, όχι όμως και τις καλές πράξεις των αγίων.

Δεν του μένει παρά η μετάνοια, η συντριβή και η καταφυγή στο έλεος του Θεού. Και εδώ ανοίγει η αισιόδοξη προοπτική του ποιητή. Βρήκε την πόρτα του παραδείσου, την μετάνοια. Καρπούς μετανοίας δεν έχει να παρουσιάσει· προσφέρει όμως στον Θεό τη συντετριμμένη του καρδιά και την πνευματική του φτώχια.

Τα βιβλικά παραδείγματα του Δαυίδ, του προφήτη Ιερεμία, των βασιλέων Μανασσή και Εζεκία από την Π. Δ και του Πέτρου, της Μάρθας και της Μαρίας, της Χαναναίας, του τελώνη, της πόρνης και του ληστή τον ενθαρρύνουν. Πολλές φορές επανέρχεται χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της μετάνοιας της πόρνης και παρακαλεί τον Κύριο να δεχθεί τα δικά του δάκρυα όπως δέχθηκε και τα δικά της και να του συγχωρήσει τις αμαρτίες του.

Ο κριτής θα ευσπλαχνισθεί και αυτόν, που αμάρτησε πιο πολύ από όλους τους ανθρώπους. Ψάλλεται σε ήχο πλ. του β’. Είναι ήχος γλυκός, κατανυκτικός και εκφραστής του πένθους και της συντριβής.

Μέσα στο πλαίσιο της κατανυκτικής περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ο γεμάτος κατάνυξη Μεγάλος Κανόνας προσφέρει ένα συγκλονιστικό βίωμα. Μπαίνει στο στόμα του πιστού σαν φωνή, σαν εγερτήριο, σαν αφυπνιστικός σεισμός. Σαν αποστροφή στην κοιμωμένη και ραθυμούσα ψυχή του. Τούτο ανακεφαλαιώνει το θαυμαστό προοίμιο του Ρωμανού του Μελωδού που συμψάλλεται με τον Μέγα Κανόνα:

«Ψυχή μου, Ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις;
Το τέλος εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι·
ανάνηψον ουν, ίνα φείσηται σου Χριστός ο Θεός,
ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών».

Για να διαβάσετε ολόκληρο τοκείμενο του Μεγάλου Κανόνος πατήστε  εδώ

 

Πηγή: https://www.ekklisiaonline.gr

Read more »

Η μεγάλη «πόρνη» Βαβυλώνα «μέθυσε» και «πέφτει»! (Μέρος Δ")

.... συνέχεια από μέρος Γ' ....

Όταν είδε η Πατριαρχία ότι η βιομηχανική ανάπτυξη —και άρα η εξασφάλιση μισθού για τους εργαζόμενους— τούς «ψήλωνε» μαζικά, άρχισε ν’ ανησυχεί. Οι περισσότεροι άνδρες στις πόλεις με τους μισθούς τους γίνονταν εύκολα «ψηλότεροι» από τις γυναίκες —οι οποίες μέχρι τότε δεν εργάζονταν σε εξωτερική εργασία κι ως εκ τούτου τούς «έβλεπαν»— και άρα ήταν «ήσυχοι». Αυτό, σε συνδυασμό με τη μόρφωση της ανδροκρατούμενης κοινωνίας, «χαλάρωνε» τη λειτουργία της. Όμως, αυτό ήταν πρόβλημα για την εξουσία. Ήταν πρόβλημα για την εξουσία η «ακινησία» και άρα η απροθυμία των ανδρών να θυσιαστούν για τα «καρότα» της. Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισε να «ψηλώσει» ακόμα περισσότερο τη γυναίκα.

Τι θα έκανε; …Το πρόσθετο «μπόι» των ανδρών —λόγω της εργασίας— θα το έδινε και στις γυναίκες, για να το «εξαφανίσει». Από την αρχική «προίκα» των μερικών γιδοπροβάτων ή του ενός σπιτιού πήγαμε στο «δικαίωμα» της εργασίας! …Και πάλι το ίδιο κόλπο. Η Πατριαρχία —και πάλι— αποφάσισε δήθεν για το «καλό» τής γυναίκας! …Να τη «βοηθήσει» στη «χειραφέτησή» της! …Να τη «βοηθήσει» να «ψηλώσει»! …Οι γυναίκες είχαν μπει πλέον στα εργοστάσια και άρα στο pay-roll …Εκτός από «προίκα» θα είχαν πλέον και εισόδημα! Άρα; …Άρα έγιναν ακόμα «ψηλότερες»! Το αποτέλεσμα; …Το προβλεπόμενο! …Οι γυναίκες τής εργατικής τάξης, έγιναν πάλι πιο «ψηλές» από τους εργάτες. Οι εργαζόμενες γυναίκες, οι οποίες πλέον γεννιούνταν στην πόλη, υποτιμούσαν τους συναδέρφους τους εργάτες κι άρχισαν να «βλέπουν» έξω από τα εργοστάσια! …Να «βλέπουν» έξω από τις εργατικές συνοικίες τους στην ίδια πόλη …Η Πατριαρχία ήταν απόλυτα ευτυχής!…

…Άλλο ένα «αυτογκόλ» για τις γυναίκες, τους άνδρες και την κοινωνία ολόκληρη …Άλλο ένα «αυτογκόλ» η διεκδίκηση της θέσης εργασίας από τις γυναίκες, εφόσον αυτό για την Πατριαρχία δεν είχε κάποιο επιπλέον κόστος …Δεν επιδοτούσε καν η ίδια τη νέα «προίκα» τής γυναί­κας …Αυτο­επιδο­τούμενη ήταν η γυναίκα και με τον δικό της κόπο αποκτούσε τους νέους «πόντους» στα παλιά της τα «τακούνια». Το σύστημα είχε βρει και πάλι τη λύση και μάλιστα δωρεάν. Έτσι κι αλλιώς δεν άλλαζαν οι εσωτερικοί συσχετισμοί τής κοινωνίας …Δεν άλλαζε η οικονομική κατάσταση της κοινωνίας …Δεν γινόταν ανακατανομή τού πλούτου και άρα δεν υπήρχε απειλή των εξουσιαστών και των ισχυρών τής κοινωνίας. Πραγματικό κέρδος ΔΕΝ είχε η οικογένεια από την εργασία τής γυναίκας! …Η οικονομία τής Πατριαρχίας το «ροκάνιζε» κυριολεκτικά το κέρδος τής εργασίας τής γυναίκας! Εκεί που μέχρι τότε μια οικογένεια ζούσε φτωχά μ’ έναν μισθό, στη νέα εποχή ζούσε το ίδιο φτωχά με δύο μισθούς! Η αγορά σπιτιού πήρε την «ανηφόρα», το ενοίκιο διπλασιάστηκε, τα αγαθά ακρίβαιναν και ο δεύτερος μισθός δεν γινόταν πλούτος —όπως αρχικά όλοι νόμιζαν και ήλπιζαν—, αλλά «εξατμιζόταν», σαν να μην υπήρξε ποτέ. Όποιος ρυθμίζει την οικονομία και την ακρίβεια, γνωρίζει πώς ν’ αρπάζει το «λίπος» τού πλούτου! Όπως δεν άλλαξε την «παγιδευμένη» Δημοκρατία η ψήφος των γυναικών, έτσι δεν άλλαξε και την ελεγχόμενη οικονομία η εργασία των γυναικών!

Τώρα όμως το πρόβλημα με τους έξτρα «πόντους» των «τακουνιών» θα εμφανιζόταν ξανά με ακόμα πιο μεγάλη ένταση. Οι νέοι «πόντοι» έκαναν τις γυναίκες να «κοιτάνε» πιο «ψηλά» από τη γειτονιά τους. Τώρα οι γυναίκες «κοιτούσαν» τους αστούς …Ακόμα κι αυτούς, οι οποίοι μπορεί ακόμα και να μην είχαν περιουσία, αλλά είχαν ένα πολλά υποσχόμενο «πτυχίο» …Υποψήφιοι πλούσιοι …«Επενδύσεις» με μεγάλες προοπτικές …Εργαζόμενοι πολυτελείας …Γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί …Το απόλυτο όνειρο των εργατριών …Το όνειρο της νοσοκόμας να γίνει κυρία ιατρού! Η εργατική τάξη απέκτησε φιλοδοξίες να μπει σε «σαλόνια» αστών …Ξανά το ίδιο κόλπο!!! Οι μυωπικές» γυναίκες με τις «προτιμήσεις» τους προσέδιδαν την «τάση» και οι άνδρες «έτρεχαν» να εξασφαλίσουν τις νέες προδιαγραφές! …Οι εργάτριες ήθελαν αστούς και τα παιδιά των εργατών κοπίαζαν για να γίνουν τέτοιοι.

…Ξανά οι άνδρες στο δρόμο τής θυσίας και της υποταγής. Γιατί; …Γιατί το σύστημα είχε στα χέρια του την «κολυμπήθρα» τής αστικής τάξης …Είχε τη δυνατότητα το ίδιο να «παράγει» τους αστούς …Είχε το «μέσον» να το κάνει, και αυτό ήταν τα Πανεπιστήμια. Γι’ αυτόν τον λόγο τα έχτιζε οργανωμένα, όπου η βιομηχανική κοινωνία εμφάνιζε «κραδασμούς» από τη βιομηχανική ανάπτυξη. «Έτρεχαν» οι άνδρες να «προσκυνήσουν» το πατριαρχικό σύστημα και την εξουσία, η οποία έδινε πτυχία κι εξασφάλιζε υψηλόμισθες κρατικές θέσεις και πρόσβαση στο «έπαθλο». Οι γυναίκες έβλεπαν «ψηλά» και οι άνδρες πάσχιζαν να εξασφαλίσουν τη «σούστα» τού Πανεπιστήμιου, για να «πηδάνε» ψηλά …Να «ανέβουν» κοινωνικά, ώστε να γίνουν «ορατοί» από τις γυναίκες. Μέρα και νύχτα μελετούσαν —με φως ή χωρίς—, για ν’ αποκτήσουν το πολυπόθητο εκείνο μέσον, το οποίο θα τους έκανε «ορατούς» στις γυναίκες. Η ανταμοιβή άμεση και θεαματική! …Ο ίδιος άνδρας, ο οποίος, λίγες ημέρες πριν την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο ή τον διορισμό του σε μια κρατική θέση, ήταν «αόρατος» για τη γυναίκα και την οικογένειά της, μέσα σε μία στιγμή γινόταν «θεόρατος» γίγαντας …Γινόταν περίπτωση του τύπου: «πώς δεν τον βλέπαμε νωρίτερα;»! Έτσι κυριάρχησαν οι αστοί στη βιομηχανική περίοδο.

 Η Πατριαρχία είχε ρυθμίσει τα πάντα όπως τη βόλευαν, χωρίς καν να φαίνεται η πονηριά της. Δεν χρειαζόταν καν να προ­στατεύει τα «θεμέλιά» της, εφόσον κανένας δεν τα αντι­λαμβανόταν ως τέτοια. Αυτή, η οποία θεωρητικά αδικούσε τις γυναίκες, στηριζόταν στην προ­νομιακή μεταχείρισή τους …Στα «ψίχουλα» που δήθεν έδινε σ’ αυτές που αδικούσε. Όλα δήθεν για το «καλό» μας γίνονταν! …Όλα για να «βοηθήσουμε» τα κορίτσια μας να φύγουν από το σπίτι και να κάνουν οικογένεια! …Να καλύψουμε την «αδυναμία» τους! …Να βοηθήσουμε τις αδερφές μας και τις κόρες μας! Να μην μας μείνουν στα «ράφια» των αζήτητων! …Για λόγους «ισότητας» των δύο φύλων! Το ίδιο σύστημα, το οποίο στην πρώτη περίοδο —για το «καλό» των γυναικών— επέβαλε στις οικογένειες την αναγκαστική «προίκα» —για να βάλει «τακούνια» στις κόρες τους—, ήταν αυτό το οποίο και πάλι νομοθέτησε με τον ίδιο πονηρό τρόπο. Το ίδιο σύστημα, που —για να τις «βοηθήσει»— τούς έδινε «προίκα» μερικές κατσίκες, ήταν αυτό το οποίο στη συνέχεια τις ενθάρρυνε να σπου­δάσουν και να κάνουν καριέρες στους κρατικούς μηχανισμούς. Την αδυναμία των γυναικών ν’ ανταγωνι­στούν τους «λυσσασμένους» άντρες στην καριέρα την αντιμετώπισαν με τους κατάλληλους νόμους.

 

Όλοι οι νόμοι, οι οποίοι προβλέπουν ποσοστώσεις στις προσλήψεις, στις προα­γωγές και στις κατανομές των διευθύνσεων —είτε των κρατικών υπηρεσιών είτε των μεγάλων εται­ρειών— μεταξύ ανδρών και γυναικών αυτόν τον στόχο είχαν …Να εξασφα­λίσουν «τακούνια» σε κάποιες γυναίκες, οι οποίες από μόνες τους δεν θα μπορούσαν να τα έχουν …Τα υψηλότερα «τακούνια» για τις πιο φιλόδοξες και «πρεσβυωπικές» γυναίκες και τα χαμηλότερα για τις υπόλοιπες. Όλα για το «καλό» τους! …Για το «καλό» τής κοινωνίας! Για την «ισότητα» των δύο φύλων και τη χειραφέτηση της γυναίκας, η οποία επί αιώνες «αδικούνταν». Αντιλαμβα­νόμαστε λοιπόν ότι και ο γυναικείος φεμινισμός δεν είναι τόσο «αθώος» όπως εμφανίζεται και κάποιοι τον παρουσιάζουν. Ο φεμινισμός στην πραγματικότητα επιδοτήθηκε από την ίδια την Πατριαρχία! «Δοξάστηκε», γιατί δήθεν έφερνε «αποτελέσματα», τα οποία κάποιοι είχαν προαποφασίσει να τα δώσουν.

Με τον «τσαμπουκά» —και «κόντρα» δήθεν στο σύστημα εξουσίας— «έβαζε» τις γυναίκες στα εργοστάσια! …Τις έβαζε στα Πανεπιστήμια! …Τις διόριζε στον κρατικό μηχανισμό! …Τόσο πολύ «τσαμπουκά» είχαν οι φεμινίστριες …Τόσο πολύ «νικη­φό­ρες» ήταν απέναντι στην Πατριαρχία, η οποία πραγματικά έτριβε τα «χέρια» της με τη νέα επιτυχή παγίδευση των γυναικών. Γι’ αυτόν τον λόγο το έκανε αρχικά να φαίνεται δήθεν δύσκολο …Να φαίνεται πως ήταν γυναικείο «κατόρθωμα», γιατί δια­φο­ρετικά δεν θα «τσιμπούσαν» οι γυναίκες στην παγίδα. Εάν το ίδιο το σύστημα τις έστελνε για δουλειά μακριά από τα σπίτια τους, θα αντιστέκονταν …Δεν θα άφηναν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν μόνα τους στις αλάνες, για να εργάζονται οι ίδιες στα εργοστάσια χωρίς κάποιο ουσιαστικό κέρδος. Έπρεπε να παγιδευτούν και αυτό το νόημα είχε η «θεατρικού» τύπου αντίσταση της εξουσίας στη γυναικεία εργασία …Έπρεπε να νομίζουν ότι είχαν «πετύχει» μια νίκη είς βάρος τού συστήματος εξουσίας.

Αυτή —θα μπορούσαμε να πούμε— ήταν η πιο τέλεια από πλευράς λειτουργικότητας μορφή τής Πατριαρχίας. Η Πατριαρχία έλεγχε τα πάντα και οι άνθρωποι όχι μόνον δεν την πολεμούσαν, αλλά αντίθετα τη λάτρευαν. Όχι μόνον δεν έβλεπαν τις «παγίδες» της, αλλά νόμιζαν ότι αυτές τους ευνοούσαν κιόλας. Πλούσιοι και φτωχοί ήταν όλοι ευχαριστημένοι, γιατί νόμιζαν ότι έχουν φτιάξει ένα δίκαιο σύστημα, όπου όλοι είχαν τις ευκαιρίες τους. Οι γυναίκες λάτρευαν τα «τακούνια» των επιπλέον πριμοδοτήσεων όλων των ειδών και οι άντρες λάτρευαν τους «βατήρες» των Πανεπιστημίων, οι οποίοι τους έδιναν τη δυνατότητα —ανεξαρτήτως καταγωγής— να κερδίζουν «ύψος» ανεξέλεγκτα …Να φεύγουν από τα χωριά τους ή τις εργατουπόλεις τους και να «πηδάνε» όσο αντέχουν τα πόδια τους, για να «φαίνονται» ακόμα και στις πιο «πρεσβυωπικές» γυναίκες. Όλοι νόμιζαν ότι παίρνουν οργανωμένα κι εγγυημένα από το σύστημα όλα τα «εφόδια» για να ζήσουν όπως θα ήθελαν.

Οι ηγέτες τής Πατριαρχίας ήταν απόλυτα θωρακισμένοι …Ήταν πλέον —χωρίς καμία αμφισβήτηση— οι «φωτισμένοι» ποιμένες τής ανθρωπότητας. Όλα τα κρατικά συστήματα ήταν πανομοιότυπα μεταξύ τους και κυρίαρχοι όλων αυτών των συστημάτων ήταν οι «αλτικοί» άνδρες αστοί με τις μορφωμένες γυναίκες με τις «τακουνάρες»! Το σύστημα όχι μόνον δεν απειλούνταν από τους πιο «αλτικούς» άνδρες —και άρα τους πιο έξυπνους, ικανούς ή αδίστακτους—, αλλά είχε κατορθώσει και τους είχε κάνει συμμάχους του …Είχε κάνει πιστούς δούλους του τους πιο ισχυρούς ανθρώπους, είτε αυτοί ήταν άνδρες είτε ήταν γυναίκες. Το ίδιο το σύστημα της Πατριαρχίας «κατασκεύαζε» ακόμα και τους αντιπάλους του, «στήνοντας» το παιχνίδι …Στα δικά του Πανεπιστήμια, με τις δικές του γνώσεις «κατασκεύαζε» όλους τους δήθεν «επαναστάτες» και βέβαια τις «επαναστάτριες». Στη συνέχεια τους βόλευε όλους σε μια θέση εξουσίας ή σε κάποιο κρατικό πόστο και με αυτόν τον τζάμπα τρόπο όχι μόνον τους «ξεφορτώνοταν» ως εχθρούς, αλλά αντίθετα αποκτούσε εκπαιδευμένους «συμμάχους» να πολεμάνε απέναντι στους νέους «επαναστάτες», οι οποίοι θα έμπαιναν στα Πανεπιστήμια …Ο «βόθρος» τού μαρξισμού να είναι καλά, που έφτιαχνε «ανάπηρους» με τον τόνο!!!

Κάθε φορά που τα συστήματα αυτά και οι οικονομίες τους έρχονταν απέναντι στα γνωστά αδιέξοδα της Πατριαρχίας, κανένα πρόβλημα …Πόλεμος! …Όλοι στον πόλεμο! …Όλοι έτοιμοι για επιστράτευση να υπερασπιστούμε τα «επιτεύγματά» μας, άσχετα με το τι πραγματικά είναι αυτά και ποιοι μας τα «δάνεισαν» …Όλοι οι μαρξιστές στα πόστα τους! …Οι ίδιοι άνθρωποι, είτε ως εθνικοσοσιαλιστές —και άρα ως ΝΑΖΙ— είτε ως διεθνοσοσιαλιστές —και άρα ως κομμουνιστές—, αναλάμβαναν να ρυθμίσουν τα κοινωνικά προβλήματα με τη βία …Οι εργάτες γίνονταν στρατιώτες και οι αστοί γίνονταν αξιωματικοί απέναντι σε όμοιούς τους σ’ έναν τρομερό αλληλοσπαραγμό. Η Πατριαρχία πάλι στο απυρόβλητο! Το σύστημα θα «ξεφορτωνόταν» «στόματα» και όλα θα έμπαιναν ξανά σε ρυθμούς ανάπτυξης …Business as usual! …Θάβεις τους νεκρούς, δίνεις μερικούς τσίγκους για παράσημα στους αναπήρους και η ζωή συνεχίζεται! …«Δουλίτσα» να υπάρχει!

Έχοντας, μέσω του πολέμου, εξασφαλίσει την υπεραπαραίτητη «βαλβίδα ανακούφισης», το πατριαρχικό σύστημα εξουσίας δεν δίσταζε να πιέζει την κοινωνία όσο ήθελε …Κανένας κίνδυνος «έκρηξης» ή «κατάρρευσης», γιατί πάντα υπήρχε η «βαλβίδα» που θα «εκτόνωνε» την εσωτερική κοινωνική πίεση. Ακόμα κι αν ένας λαός ή ένα κράτος έβρισκε μια λύση, θα τον «εξόντωναν» οι άλλοι, οι οποίοι θα αισθάνονταν απειλή. Ο κόσμος τής Πατριαρχίας είχε γίνει ένας σκοτεινός Λαβύρινθος με όμοια «δωμάτια» και οι αφελείς ένοικοι αυτών των «δωματίων» ήταν ευχαριστημένοι και δεν άλλαζαν ποτέ τη λογική τους. Όταν η πατριαρχική οικονομία, λόγω των εγγενών «αναπηριών» της, δεν μπορούσε να τους ταΐζει, θα πολεμούσαν με τους γείτονές τους …Θα τους πολεμούσαν, γιατί θεωρούσαν ότι με τη νίκη τους απέναντι σ’ αυτούς θα έλυναν όλα τους τα προβλήματα. Είτε γιατί θα τους «ξεφορτώνονταν» ως ανταγωνιστές είτε γιατί ήταν πολύ πλούσιοι και θα τους λεηλατούσαν. Σε κάθε περίπτωση είχαν στο μυαλό τους ότι με τον πόλεμο θα έλυναν ως δια μαγείας όλα τους τα προβλήματα …Έτσι τους έλεγαν οι «φωτισμένοι» ηγέτες τους …και αυτό πίστευαν!
 Η δοκιμή είχε γίνει με τους δύο Παγκόσμιους Πολέ­μους, όπου οι λαοί διχά­στη­καν μεταξύ τους με εθνοϊδεολογικά κριτήρια και πολέμησαν μεταξύ τους με το απόλυτο πάθος …Τους πολέμους που ξεκί­νησαν από τους υποτί­θε­ται πιο ανεπτυγ­μένους και μορφωμένους λαούς και όχι από τους βάρβαρους και τους αγράμματους. Αυτοί οι «πολιτισμένοι» λαοί διχάστηκαν από τα ίδια αφεντικά, χωρίς να ξέρει κανένας τον λόγο που έγινε αυτή η τεράστια ανθρωποσφαγή! Διχάστηκαν οι λαοί απ’ αυτούς που «εμπνεύ­στη­καν» τον μαρξισμό και χρηματοδό­τησαν τόσο τον ναζισμό όσο και τον κομμουνισμό, για να επιβληθούν αυτά τα ιδεολογήματα ομοιόμορφα σε όλα τα κράτη τής σκληρής Πατριαρχίας. Διχάστηκαν από τους τοκογλύφους, οι οποίοι αρχικά πλήρωσαν τη δημιουργία τού μαρξισμού και στη συνέχεια θα «πουλούσαν» δάνεια για ν’ αποκα­τασταθούν οι καταστροφές τού πολέμου που αυτός ο μαρξισμός θα προκαλούσε. Αφού ολοκληρώθηκε αυτό το μακελειό, οι άνθρωποι, αντί να μετανοήσουν για το σφάλμα τους, ήταν ευτυχείς, γιατί νόμισαν ότι σώθηκαν, βρίσκοντας μάλιστα και «λύση» στα προβλήματά τους. Οι ίδιοι μαρξιστές, οι οποίοι τους είχαν βάλει στον πόλεμο, θ’ αναλάμβαναν να τους οδηγήσουν και στην ειρήνη. Οι ίδιοι «πωλητές» πολέμου έγιναν —επ’ αμοιβή— τα «περιστέρια» τής ειρήνης! Οι ίδιοι χρηματοδότες τού Χίτλερ και του Στάλιν έγιναν οι χρηματοδότες τής μεταπολεμικής ανάπτυξης του «ελεύθερου» κόσμου …Νέα γενιά «φωτισμένων» ηγετών ανέλαβε την ηγεσία των κρατών …Όλοι χαφιέδες τού πατριαρχικού συστήματος με σίγουρους μισθούς και μεγάλο «μπόι»! …«ΠΟΤΕ ξανά πόλεμος …μέχρι να ξαναχρειαστεί!».

Συνεχίζεται στο μέρος Ε'....




Πηγή: https://traianou.gr

Read more »

Ρίγος! Εξέτασαν το αίμα του Ιησού Χριστού σε Ισραηλινό εργαστήριο

 

Δείτε οπωσδήποτε το παρακάτω βίντεο. Εξέτασαν το αίμα του Ιησού Χριστού σε Ισραηλινό εργαστήριο και δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτ΄που έβλεπαν.

 

Πηγή:  https://romioitispolis.gr

Read more »

Η μεγάλη «πόρνη» Βαβυλώνα «μέθυσε» και «πέφτει»! (Μέρος Γ ')

.

.. συνέχεια από μέρος Β ' ...

 

…Πιο διεστραμμένη και πιο πονηρή ιδέα από την «προίκα» ΔΕΝ μπορούσε να σκεφτεί και να επιβάλει η εξουσία!!! …«Υψώνει» τεχνητά τις γυναίκες και αυτό είναι που αποκλείει μαζικά ολόκληρες ομάδες ανδρών από αυτές. «Υψώνει» τεχνητά κι οργανωμένα τα κορίτσια όλων των κοινωνικών τάξεων και «εξαφανίζει» από μπροστά τους τα αγόρια ολόκληρων κοινωνικών τάξεων. Δίνεις «προίκα» σε κόρη δουλοπάροικων και βγάζεις από το «ορατό» της πεδίο ΟΛΟΥΣ τους δουλοπάροικους! …Δίνεις «προίκα» σε κόρη εργατών και βγάζεις από το «ορατό» της πεδίο ΟΛΟΥΣ τους εργάτες! Με αυτόν τον τρόπο η εξουσία «ρυθμίζει» τις συμπεριφορές ολόκληρων κοινωνικών τάξεων! Με τον τρόπο αυτόν δίνει το απόλυτο πλεονέκτημα στους πλούσιους, οι οποίοι είναι οι μόνοι «ορατοί» απ’ ΟΛΕΣ τις γυναίκες!

Ποιο είναι το ζητούμενο για την Πατριαρχία από το «κόλπο» αυτό; —Όχι βέβαια να ευνοήσει απλά τους πλούσιους …Έτερον εκάτερον, εφόσον και οι εκλεκτοί της είναι πλούσιοι— …Το ζητούμενο είναι να «κινήσει» και να ωθήσει το σύνολο του αντρικού πληθυσμού μιας κοινωνίας προς την αναζήτηση του πλούτου! …Να «κινήσει» το σύνολο του ανδρικού πληθυσμού τού συνόλου των κοινωνικών τάξεων που συνθέτουν την κοινωνία …Να τον «κινήσει» προς τη ΘΥΣΙΑ που αυτός ο πλούτος απαιτεί για την απόκτησή του!!! …Να τον «κινήσει» προς το μέρος του! …Προς το μέρος τής εξουσίας που ελέγχει τον πλούτο αυτόν! …Προς το μέρος αυτού, ο οποίος στήνει πολέμους για να τον αποκτήσει! …Προς το μέρος αυτού, ο οποίος στα χρυσοφόρα αξιώματα διορίζει τους εκλεκτούς του! …Προς το μέρος αυτού, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να μοιράζει πλούτο …και είναι το σύστημα εξουσίας!

Αυτός είναι ο στόχος τής Πατριαρχίας και το ζητούμενο της προικοδότησης των γυναικών!!! …Το ζητούμενο των «τακουνιών», που δήθεν από αγάπη και μέριμνα επέβαλε στις οικογένειες να προσφέρουν στις γυναίκες! Στόχος τής Πατριαρχίας ήταν να ελέγχει τεχνητά το «ύψος» των γυναικών, για να εκμεταλλεύεται κατά το δοκούν τις συνέπειες αυτής της αλλαγής στον χώρο τού άνδρα! Στόχος αυτής της «ανυψωτικής» προίκας ήταν να υποτάξει τον άνδρα στις διαταγές τής πατριαρχικής εξουσίας! …Να ξυπνήσει τα πιο άγριά ένστικτά του …Να τον κάνει μια φονική μηχανή, που αναζητά την ανταμοιβή τού πλούτου! …Να κάνει τους άνδρες να «πηδάνε» από τον θυμό και την απόγνωση, προκειμένου να γίνουν «ορατοί» στις γυναίκες! …Να πατάνε ο ένας τον άλλον για να «ανυψωθούν» …Να «σκαρφαλώνουν» επάνω σε πλούτη, για να «μπουν» στον «ορίζοντα» της γυναίκας που επιθυμούν!

Αυτό ήταν το ζητούμενο της επινόησης της «προίκας». Η τεχνητά «ψηλή» γυναίκα, δηλαδή, χρησιμοποιείται ως «εργαλείο», για να ενισχυθεί η πατριαρχική εξουσία, η οποία στη συνέχεια θα υπηρετηθεί από τους «εξαγριωμένους» άνδρες! Το γεγονός ότι απ’ αυτήν την κατάσταση ευνοούνται οι ήδη υπάρχοντες πλούσιοι —και άρα οι κρατούντες άνδρες τής Πατριαρχίας— είναι το στοιχείο εκείνο που μπερδεύει και ταυτίζει —εντελώς λανθασμένα— την Πατριαρχία με την ανδροκρατία, γιατί, ενώ αυτό ισχύει ως κάτι το προφανές, δεν είναι το ζητούμενο! …Η Πατριαρχία παραμένει τέτοια ακόμα κι αν οι επικεφαλής της είναι γυναίκες! ΔΕΝ είναι λιγότερο πατριαρχικό το σύστημα, επειδή θηλυκά κτήνη σαν τη Μέρκελ, την Κλίντον, τη Νιούλαντ ή τη Φον ντερ Λάιεν κυβερνούν τον κόσμο! Το ζητούμενο για την Πατριαρχία ΔΕΝ είναι η τοποθέτηση των αντρών στην κορυφή της! …Το ζητούμενο είναι να διατηρεί μόνιμα την εξουσία, η οποία εξυπηρετεί τις δικές της απόψεις και αυτό το καταφέρει μόνον εάν μετατρέψει τον άνδρα σε δούλο …και αυτό γίνεται μόνον με τη γυναίκα σε ρόλο «επάθλου»!!! …Σε δύσκολο «έπαθλο»!!! …Σε απρόσιτο «έπαθλο» —εάν αυτή είναι πολύ καλή στον ρόλο της κι επιθυμητή απ’ όλους—!!!

Αυτός είναι ο μόνιμος στόχος τής Πατριαρχίας και γι’ αυτό ασχολείται με τις γυναίκες. Οι γυναίκες στην πραγματικότητα ανήκουν στις παράπλευρες απώλειες του σχεδιασμού της. Η Πατριαρχία δεν μισεί τις γυναίκες, ώστε να τις ταλαιπωρεί. Η Πατριαρχία έχει ανάγκη τις γυναίκες. Γιατί; …Γιατί μόνον με την «εργαλειοποίησή» τους μπορεί να βάλει όλους τους άνδρες να «τρέχουν» στη ζωή τους για να πετύχουν! …Να προσπαθούν να πλουτίσουν! …Να προσπαθούν κι αυτοί να «ψηλώσουν» —εάν έτυχε να γεννηθούν «κοντοί»— …Να προσπαθούν κι αυτοί ν’ αποκτήσουν εξωερωτικά «βοηθήματα», για να επωφεληθούν στον έρωτα! …Να αποκτήσουν τα μέσα να εκμεταλλευτούν την «πρεσβυωπία» τής γυναίκας, όταν αυτή θα επιλέγει «σύντροφο» με γνώμονα το μακρινό μέλλον και όχι μ’ αυτό που βρίσκεται μπροστά της και δεν το «βλέπει» καθαρά! …Να νοθεύσουν την κρίσης τής γυναίκας με «πρόσθετα» μέσα! …Να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα και τις δυνατότητες που τους δίνει η φύση τους, η καταγωγή τους ή η προσωπική τους ικανότητα για να επιλεγούν απ’ αυτήν! …Αυτό είναι το ζητούμενο της διαβολικά πονηρής επινόησης της προίκας!

Γιατί ήταν αυτό τόσο σημαντικό για το σύστημα; …Γιατί διαφορετικά ο άντρας δεν θα ήταν χρήσιμος για την εξουσία! …Χωρίς «ελατήριο» ΔΕΝ γίνεται «κινητικός»! …ΔΕΝ ονειρεύεται πολέμους, αρπαγές και λείες, οι οποίες θα τον «σώσουν» από την αδυναμία του! Εάν ο άντρας βρει την ευτυχία του σε πολύ νεαρή ηλικία και κοντά στη γειτονιά του, παύει να «κινείται» …Ασχολείται μόνον με τη γυναίκα του και τη ζωή τους …ΔΕΝ μπορεί ν’ αποκτηνωθεί, όπως βολεύει την κοινωνία! …ΔΕΝ θα κινήσει Γη και Ουρανό, προκειμένου ν’ αποκτήσει ένα «έπαθλο» που το σύστημα έχει κάνει απρόσιτο! Εάν μπορεί να βρει τη γυναίκα τής ζωής του στη γειτονιά του ή λίγο παραπέρα, εκεί θα μείνει! Αυτό, όμως, είναι αρνητικό για το σύστημα. Το σύστημα θέλει τις «καλύτερες» απ’ όλες τις γειτονιές γυναίκες —είτε στην ομορφιά είτε στον πλούτο— να τις κάνει εύκολους στόχους και «έπαθλο» για τους πιο πλούσιους …ή «όνειρο» για τους πιο ικανούς από τους φτωχούς τής πόλης …«Ευκολάκια» για τους «ψηλούς» και «όνειρο» για τους «κοντούς»! …Ο μεγαλύτερος «νταβατζής» στην ανθρώπινη ιστορία!!! Οι νεανικοί έρωτες της γειτονιάς απειλούν αυτόν τον «νταβατζή»! …«Χάνονται» τα «έπαθλα» και οι υποψήφιοι «δρομείς» δεν κινούνται! …Τα «καρότα» παραδίδονται μόνα τους στους «λαγούς» τής προτίμησής τους και κανένας δεν «κινείται»!

Γι’ αυτόν τον λόγο η Πατριαρχία επί αιώνες επένδυε στον πουριτανισμό …και μισούσε τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. ΔΕΝ το έκανε αυτό για λόγους ηθικής, όπως πάντα πρέσβευε! Το σύστημα απλά ήθελε η άγνοια να τρομάζει τις γυναίκες, για να μην αναζητούν στα χρόνια της αθωότητάς τους τον έρωτα στον φυσικό τους χώρο και άρα στις γειτονιές τους ή τα χωριά τους.

Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο έξυπνη ήταν η επινόηση της «προίκας»; Πόσο έξυπνο ήταν να ευνοεί τη γυναίκα, την οποία υποτίθεται ήθελε να περιορίζει; Τη γυναίκα, την οποία οι άνδρες θα τη διεκδικούσαν με πάθος ακόμα και χωρίς δεύτερο φουστάνι, την έκαναν να φαίνεται σαν «πρόβλημα», για το οποίο θα έπρεπε οι «ιδιοκτήτες-γονείς» να «πληρώσουν» στους υποψηφίους για να το «ξεφορτωθούν» …Ένα «γραμμάτιο», το οποίο έπρεπε να πληρωθεί! Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που τους έπιασε ο «πόνος» να βοηθήσουν οικονομικά τα κορίτσια σε μια σκληρή και πατριαρχική κοινωνία; Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο πιο «κοντός» γινόταν ένας ελεύθερος άνδρας, εάν εκτός όλων των άλλων είχε να φροντίσει και να παντρέψει δύο-τρεις αδερφές και άρα να τους εξασφαλίσει «τακούνια»; …Από το «μπόι» του έπρεπε να «βγάζει» για να «ψηλώνουν» οι αδερφές του και αυτό τον έκανε ακόμα πιο «θυμωμένο» και αδίστακτο, γιατί τον καθιστούσε «νάνο»! Αυτό ο «θυμός» των ανδρών ήταν το ζητούμενο της Πατριαρχίας. Αυτό είναι που αλλάζει με τα υποχρεωτικά «τακούνια» τής προίκας! …Αλλάζει το σύνολο της κοινωνικής λειτουργίας! …Αλλάζουν οι συμπεριφορές των γυναικών! …και αυτό με τη σειρά του αλλάζει τις συμπεριφορές των ανδρών!
 Με μια φαινομενικά ασήμαντη και «φιλάν­θρω­πη» επέμβαση αλλάζουν τα πάντα! Σε ένα χωριό φτωχών αγροτών τα κορίτσια με τις «προίκες» αρχίζουν και φέρονται «μυωπικά» …ΔΕΝ «κοιτά­νε» στη γειτονιά τους …«Κοιτάζουν» στα γύρω χωριά και κυρίως τους εργάτες των πόλεων! Σε μια γειτονιά εργατικής συνοι­κίας τα κορίτσια της «κοιτάζουν» έξω απ’ αυτήν …και «κοιτάζουν» τους αστούς! Σε μια πλούσια αστική γειτονιά τα κορίτσια της «κοιτά­ζουν» κι αυτά πιο «μακριά» …και ακόμα πιο πολύ μέσα στα Κολέγια των πλουσίων! Απλά πράγματα για τους «κοινωνικούς μηχανικούς» τής Πατριαρχίας. Ο κανόνας παραμένει πάντα ίδιος και ίδια είναι και τα αποτελέσματά του! …Οι γυναίκες ΠΑΝΤΑ «βλέπουν» προς τα «επάνω»! …και, όσο πιο «ψηλά» στέκονται οικονομικά, τόσο πιο «ψηλά» «κοιτάζουν»! …«Ψηλώνουν» και βλέπουν ένα καλύτερο «μέλλον» για τις ίδιες και τα παιδιά τους πέρα από τα γεωγραφικά ή ταξικά ή κοινωνικά «τείχη» που περιβάλλουν την οικογένειά τους! …Το πολύ-πολύ να «βλέπουν» στο ίδιο επίπεδο. Αγνοούν μόνιμα τους «κοντούς» των φτωχότερων τάξεων. Αγνοούν ακόμα και τους «ισοϋψείς» τής δικής τους κοινωνικής τάξης.

Με αυτόν τον τρόπο ξεκίνησε το «χτίσιμο» της Βαβυλώνας …Της πόρνης των συστημάτων τής Πατριαρχίας! Σ’ έναν κόσμο γενικά φτωχό τα θηλυκά της ΔΕΝ «έβλεπαν» τ’ αρσενικά! Τα ομορφότερα και πλουσιότερα —και άρα τα πιο δημοφιλή απ’ αυτά τα θηλυκά— έψαχναν ανάμεσα στους απειροελάχιστους και τους εκλεκτούς. Αυτά τα θηλυκά βολεύονταν με τις «ευλογίες» τής εξουσίας κατά τον καλύτερο τρόπο κι αποτελούσαν μόνιμα παραδείγματα «επιτυχίας». Τα φτωχότερα κι ομορφότερα ήταν τα απόλυτα παραδείγματα «επιτυχίας» για τις επόμενες «επενδύτριες» και «μάθημα» για τους άνδρες —για το «μέσον» που πρέπει κάποιος να έχει, για ν’ αποκτήσει τη γυναίκα των ονείρων του—. Έτσι βάδιζε η κοινωνία και «μάτωνε» συστηματικά, εφόσον οι άπειροι αγράμματοι κι αδίστακτοι άνδρες έπρεπε να κάνουν πραγματικά εγκλήματα για να ξεχωρίσουν και να γίνουν πλούσιοι και ισχυροί σ’ έναν κόσμο που είχε ελάχιστα να προσφέρει στους ανθρώπους …και αυτά δεν τα έδινε σε κανέναν πέραν από τους εκλεκτούς του.

Για να καταλάβει ο αναγνώστης πόσο διαβολικό ήταν αυτό το οποίο επιβλήθηκε στην κοινωνία, θα πρέπει να σκεφτεί με τον ανάποδο τρόπο! …Τι θα συνέβαινε εάν γίνονταν τα ακριβώς αντίθετα; …Τι θα έπρεπε να κάνει το σύστημα εξουσίας, εάν είχε τις τέλειες προθέσεις και προσπαθούσε με την ισχύ του να επιβάλει ένα υποβοηθητικό μέσο για να βοηθήσει την κοινωνία και όχι για να την παγιδεύσει; Εάν, δηλαδή, το «κόλπο» τής «προίκας» αλλάζει τόσο πολύ τη «γεωμετρία» των φύλων, πότε θα μπορούσε η επέμβαση αυτήν με κάποιον άλλο σχεδιασμό να έχει θετικό πρόσημο; Εάν δηλαδή η επέμβαση γινόταν με τον σωστό τρόπο —από τη σωστή πλευρά— για την επίτευξη του καλύτερου αποτελέ­σματος, πώς θα έπρεπε να γίνει; Εάν το σύστημα εξουσίας είχε καλές προθέσεις και ήθελε να ρυθμίσει την κοινωνική λειτουργία με τρόπο απόλυτα θετικό, τι θα έκανε; …Το ακριβώς αντίθετο!!! …Θα έπρεπε να μεριμνήσει για την «προίκα» των ανδρών!!!

Τα αρσενικά παιδιά θα έπρεπε να βοηθιούνται από τις οικογένειές τους να είναι στοιχειωδώς «υψηλότερα» οικονομικά από τη συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών τού περίγυρού τους! …Να «ψηλώνουν» έστω και με βοήθεια για να είναι «ορατά» και να μην απορρίπτονται ως επιλογές! …Για να μην «τρελαίνονται» από την απόρριψη κι αρχίζουν και «τρέχουν» προς όλες τις κατευθύνσεις, αναζητώντας τις λύσεις στα τεχνητά προβλήματά τους. Η απόρριψη είναι αυτή που τα κάνει «κινητικά» και δυστυχώς επικίνδυνα. Σε αυτά θα έπρεπε να δίνεται προίκα, για να είναι πιο «ψηλά» από τον μέσο όρο των γυναικών γύρω τους και να παραμένουν στον τόπο τους! …Να εργάζονται σεμνά και ταπεινά και να κοιτάνε τις οικογένειές τους. Τα αρσενικά παιδιά είναι αυτά τα οποία λόγω οικονομικών δεδομένων απορρίπτονται και όχι τα κορίτσια! …Τα κορίτσια και μόνον με το άρωμά τους είναι αρκούντως πλούσια για τον ανδρικό πληθυσμό!

Απλά πράγματα, τα οποία όμως, για να γίνουν απολύτως κατανοητά, θα πρέπει να τα έχουμε με τη σωστή τους τη σειρά μέσα στο μυαλό μας. Με μία λάθος επέμβαση μπορείς να «τινάξεις» την κοινωνία στον «αέρα»! Με ένα διαμέρισμα «προίκα» στο αρσενικό παιδί μιας εργατικής συνοι­κίας το κάνεις «ορατό» απ’ ΟΛΕΣ τις νεαρές κοπέλες τής γειτονιάς του, εφόσον όλες μπορούν να φανταστούν ότι μπορούν μ’ αυτό να ξεκινήσουν να κάνουν οικογένεια χωρίς πρόβλη­μα. Δεν χρειάζεται το παιδί αυτό να φύγει μετανάστης για να βρει την ευτυχία …Δεν χρειάζεται να γίνει πολεμιστής …Δεν χρειάζεται να γίνει πλούσιος ούτε να γίνει μπράβος κανενός! Εάν τώρα το ίδιο διαμέρισμα το δώσεις «προίκα» στο θηλυκό παιδί τής ίδιας συνοικίας, αποκλείεις ΟΛΑ τα αρσενικά παιδιά που δεν έχουν καμία ιδιοκτησία! …Αποκλείεις σχεδόν όλα τα αρσενικά παιδιά που έχουν και τα ίδια απλά ένα διαμέρισμα …Τα κάνεις «αόρατα», γιατί η «προικοδοτούμενη» βλέπει μόνον πλουσιότερους από την ίδια. Τα «φώτα» λειτουργούν στην εντέλεια, αλλά ο «οδηγός» βλέπει μόνον σκεπές, ταράτσες κι ουρανό και όχι τον δρόμο που βρίσκεται μπροστά του! Τι θα κάνουν όλοι αυτοί, οι οποίοι απορρί­πτονται; …Θα αρχίσουν να «τρέχουν»! …Θα γίνονται τα δουλικά που βολεύουν την Πατριαρχία! …Θα αρχίσουν να μαζεύουν τις «προδιαγραφές» τής θυσίας!

 

 

 

Έτσι μπήκε η ανθρώπινη κοινωνία στην εποχή τής Πατριαρχίας! …Με «προίκα» λίγες κατσίκες κι ένα χωράφι ακόμα και τα πιο φτωχά κορίτσια των ανθρώπων απέκτησαν «πρεσβυωπία» κι αυτό έβαλε «φωτιά» στον ανδρικό πληθυσμό στο σύνολό του. Τα φτωχά κορίτσια των φτωχών δουλοπάροικων άρχισαν να «βλέπουν» ως άντρες —πιθανούς συντρόφους τους— μόνον εκείνους, οι οποίοι θα μπορούσαν με την ιδιότητά τους ν’ αποκτήσουν άμεσα περιουσία …Τους πολεμιστές, τους κατακτητές και τους εποίκους! Άρχισαν να φεύγουν από τα χωριά τους και ν’ «ακολουθούν» εποίκους στις νέες κατακτή­σεις των νέων κόσμων. Η εποχή των πολέμων και των κατακτήσεων έτσι απλά, με «προίκα» λίγες κατσίκες για «προσάναμμα» ξεκίνησε και «πυρπόλησε» τον κόσμο! Η Πατριαρχία σ’ αυτές τις κατσίκες επένδυσε την επιβίωσή της! …Επάνω και στην πιο ασήμαντη «προικούλα» —η οποία χωρούσε ακόμα και σ’ ένα σεντούκι— θεμελιώθηκε!!! Έτσι πορεύτηκε η κοινωνία από τη Βαβυλώνα μέχρι τους τελευταίους αιώνες! Έτσι ανακαλύφθηκε και εποικίστηκε ο Νέος Κόσμος, μέχρι να «κατακτηθεί» από το ανθρώπινο είδος ολόκληρη η Γη! Έτσι στήριξαν οι γυναίκες όλες τις επιλογές τής Πατριαρχίας και τους αγώνες των ανδρών για «μπόι»! Χωρίς τα «τακούνια» των γυναικών ούτε οι άνδρες θα έφευγαν από τα χωριά τους να σκοτώσουν άλλους ανθρώπους —για να τους πάρουν τη γη— ούτε οι γυναίκες θα τους ακολου­θού­σαν, ζώντας μέσα σε κάρα μέχρι να βολευτούν. Τα «τακούνια» των γυναικών έγιναν το αίτιο να «ψηλώσουν» με πολύ αιματηρό τρόπο οι άνδρες.

Όσο εξελίσσεται μέσα στον χρόνο το κοινωνικό σύστημα και η οικονομία του, τόσο εξελίσσεται και η ίδια η Πατριαρχία. Βελτιώνει κι αυτή τις μεθόδους της για να επιβιώνει και να επιβάλλεται επάνω στις ανθρώπινες κοινωνίες. Αλλάζει η οικονομία και επάνω σ’ αυτήν προσαρμόζεται και η Πατριαρχία. Αυτήν την αλλαγή θα την παρακολουθήσουμε, γιατί πάντα το σύστημα πρέπει να ελέγχει τη γυναίκα και άρα να διατηρεί την «πρεσβυωπία» της, η οποία «κινεί» τον ανδρικό πληθυσμό. Πάντα πρέπει να φροντίζει για τα «τακούνια» τής γυναίκας, προκειμένου με το προελεγγμένο «ύψος» των γυναικών των διαφορετικών κοινωνικών τάξεων να ρυθμίζει όλες τις συμπεριφορές που την ενδιαφέρουν. Πάντα η «προίκα» πρέπει να προσαρμόζεται στις νέες ανάγκες τής οικονομίας και των κοινωνικών εξελίξεων …Να προστατεύεται από νόμους και υποχρεωτικότητες, οι οποίες γίνονται δήθεν για το «καλό» των ανθρώπων. Αυτήν την προσαρμογή τού συστή­ματος θα πρέπει να παρακολουθήσουμε μέσα στον χρόνο.

Όπως εύκολα παρατηρούμε, από την εποχή τής Βαβυλώνας μέχρι τη βιομηχανική επανάσταση τα πράγματα ήταν περίπου ίδια. Ελάχιστες ήταν οι αλλαγές και οι διαφορο­ποιήσεις σ’ ό,τι αφορά την τακτική τής εξουσίας τής Πατριαρχίας …Με λίγες κατσίκες και κάποια χωράφια εξασφαλίζονταν τα «τακούνια» των γυναικών! Η μεγάλη αλλαγή στην «πορεία» τής ανθρωπότητας ήρθε με τη βιομηχανική επανάσταση. Τι παρατηρούμε ότι γινόταν τότε και ήταν διαφορετικό; …Η ανθρωπότητα άρχισε να συγκεντρώνεται προς τα αστικά κέντρα …Οι πληθυσμοί άρχισαν να «κινούνται» προς αυτά. Γιατί; …Γιατί εκεί υπήρχαν τα εργοστάσια, τα οποία έδιναν τους μισθούς …Μισθούς, τους οποίους η ύπαιθρος των δουλοπάροικων ΔΕΝ παρείχε. Εκείνη την εποχή, δηλαδή, οι εργάτες έγιναν οι «κορυφαίοι» άνδρες τής κοινωνικής τάξης των εργαζομένων. Όμως, το φαινόμενο αυτό δεν ήταν δυνατόν να μην προκαλέσει αλλαγές στις συμπεριφορές των ανθρώπων. Το «έβλεπαν» οι άνδρες ως πρόοδο, αλλά ως πρόοδο το «μετρούσαν» και οι γυναίκες. Αυτούς τους μισθούς έβλεπαν οι «ψηλές» για την επαρχία γυναίκες με την προίκα των «ολίγων γιδών» κι έψαχναν ανάμεσα στους «πρω­τευ­­ου­σιάνους» την εξασφάλισή τους …μέσω του μισθωτού πλέον εργάτη.

Αυτές οι «μυωπικές» γυναίκες ανάγκαζαν τους «κοντούς» των χωριών να κινηθούν προς την πόλη για να «ψηλώσουν», ώστε ν’ αρχίσουν να τους «βλέπουν» και τους ίδιους. Οι φτωχοί πήγαιναν στις πόλεις να «ψηλώσουν», για να γυρίσουν στα χωριά τους «ορατοί» και να «πάρουν» αυτές που τις γνώριζαν ήδη και οι οποίες, πριν αυτοί πάνε στην πόλη, δεν τους «έβλεπαν» καν. Το αποτέλεσμα ήταν η μεγάλη αστυφιλία τής αρχής τής βιομηχανικής εποχής. Τα λίγα γίδια και τα ξεροχώραφα της «προίκας» πωλούνταν και γίνονταν ένα φτηνό διαμέρισμα στις νέες εργατικές συνοικίες, οι οποίες χτίζονταν η μία μετά την άλλη γύρω από τα κέντρα των πόλεων. Αρχικά η «προίκα» έδωσε τάση στην αστυφιλία, αλλά με την πάροδο του χρόνου και την τεράστια ανάπτυξη της βιομηχανίας έδειχνε να σταθεροποιείται, εφόσον άρχισαν οι νέες γενιές των εργατών να γεννιούνται στις πόλεις και να ξεφεύγουν από την επαρχιακή καταγωγή τους.

Συνεχίζεται στο μέρος Δ ' ...



Πηγή: https://traianou.gr

Read more »

Η μεγάλη «πόρνη» Βαβυλώνα «μέθυσε» και «πέφτει»! (Μέρος Β')

.... συνέχεια από μέρος Α '....

 

Ποιος δεν έχει ακούσει τη γνωστή φράση των γυναικών: «Δεν υπάρχουν πλέον άνδρες εκεί έξω»! Αυτό μπορεί να το πει μια γυναίκα ακόμα κι αν βρίσκεται μόνη της σ’ ένα στάδιο γεμάτο με άνδρες, του οποίου οι κερκίδες «γλιστράνε» από τεστοστερόνη! …Μπορεί να το πει μια γυναίκα μόνη, η οποία ψάχνει άνδρα και δίπλα της αλαλάζουν αρσενικά με φανερά συμπτώματα σεξουαλικής στέρησης! Γιατί το λέει αυτό; Λέει ψέματα; Υπερβάλει; …Όχι βέβαια! …Την αλήθεια λέει! Την αλήθεια, όμως, που αφορά την ίδια. Δεν αντιλαμβάνεται τους άνδρες γύρω της, γιατί απλούστατα δεν τους «βλέπει»! Εάν έχει στο μυαλό της κάποια συγκεκριμένα προσόντα για τις προδιαγραφές τού άνδρα, όλοι αυτοί απλά ΔΕΝ υπάρχουν! …Είτε τους «βλέπει» όλους αυτούς είτε «βλέπει» μοσχάρια στο λιβάδι να βόσκουν, είναι το ίδιο και το αυτό! …Δεν θα επιτρέψει σε ΚΑΝΕΝΑΝ από αυτούς να την πλησιάσει και να τη φλερτάρει. Θα γυρίσει στο σπίτι της μόνη της και θα συνεχίσει να έχει αυτήν την άποψη. Αυτό είναι το κατόρθωμα της Πατριαρχίας!!! …«Παίζει» με τα χαρακτηριστικά των φύλων και ρυθμίζει τις συμπεριφορές τους με τον τρόπο που συμφέρουν την εξουσία!

Έχει ανάγκη να το κάνει αυτό η Πατριαρχία, γιατί, ως σύστημα κοινωνικής λειτουργίας, είναι μια μη-φυσική κατάσταση. Η Πατριαρχία αποτελεί «επέμβαση στη λειτουργία τής φύσης» και η φύση συνήθως λειτουργεί με τον ίδιο —και απόλυτα όμοιο— τρόπο σε ΟΛΑ τα επίπεδα! Η φύση, όταν προσδίδει ένα χαρακτηριστικό, το οποίο είναι εμφανές και είναι ιδιαίτερο, δημιουργεί ταυτόχρονα και τις συνθήκες για να μην μετατρέπεται αυτό σε πρόβλημα …Να παραμένει μια χρήσιμη ιδιομορφία και να μην γίνεται «αναπηρία». Στην περίπτωση αυτήν η φύση έδωσε αυτήν τη χρήσιμη «πρεσβυωπία» στη γυναίκα, για να της προσδώσει προσήλωση στον ιερό της ρόλο! …αλλά, ταυτόχρονα, για να μην δημιουργεί η «πρεσβυωπία» αυτή πρόβλημα στον ανδρικό πληθυσμό —και άρα και στην ίδια τη γυναίκα—, την έκανε πιο μικρόσωμη από τον άνδρα! …Έδωσε στη γυναίκα αυτήν την «πρεσβυ­ω­πική» τάση, για να μην την επηρεάζει απόλυτα ένα «θολό» παρόν και να βλέπει «καθαρά» ένα πιο μακρινό μέλλον —φροντίζοντας ταυτόχρονα να μην μετατραπεί αυτό σε πρόβλημα του ανθρώπινου είδους— …Στην πραγματικότητα έδωσε απλά ένα επιπλέον «όπλο» σ’ αυτές, οι οποίες φέρουν το βάρος των αποφά­σεων που αφορούν τις επόμενες γενιές! …Αυτές, οι οποίες πρέπει να επιθυμούν να διαλέγουν πάντα το καλύτερο …με απόλυτο όριο του συμβιβασμού τους τη στασιμό­τητα, αλλά ποτέ την οπισθο­δρόμηση!

Αυτήν την «πρεσβυωπία» την προσέδωσε η φύση στη γυναίκα, για να εξασφαλίσει την επιβίωση στο ανθρώπινο είδος …Να του δώσει άγρια ένστικτα επιβίωσης, ώστε να μην κινδυνεύει με εξάλειψη …Να δημιουργήσει ανθρώπους, οι οποίοι θα αντιστέκονται μόνιμα και με αυταπάρνηση στην απλή ευχαρίστηση ή την ηδονή, όταν αυτή απειλεί την ουσία τής ανθρώπινης ύπαρξης. Επιπλέον, μέσω αυτού του χαρακτηριστικού τής γυναίκας, προσέδωσε στην ανθρωπότητα και μια επιπλέον φυσική «τάση» για πρόοδο και ανάπτυξη. Τα «θέλω» των γυναικών «σπρώχνουν» την ανθρωπότητα στην πρόοδο, εφόσον αναγκάζουν τους άνδρες να δημιουργήσουν για να τις ικανοποιήσουν. Ταυτόχρονα, για να προστατεύσει την κοινωνία απ’ αυτήν την «ιδιόμορφη» «ρύθμιση», την «εξομάλυνε» με κάποια επιπλέον ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προσέδωσε στη γυναίκα.
 

Συμβαίνει δηλαδή αυτό που αναφέραμε πιο πάνω. Σε φυσιολογικές συνθήκες, η γυναίκα είναι κατά μέσο όρο πιο «κοντή» από τον άνδρα …Πιο κοντή στο σώμα και πιο «κοντή» σε φυσικές και πνευματικές ικανότητες —με τις εξαιρέσεις απλά να επιβεβαιώνουν τον κανόνα—. Αυτό, όμως, ΔΕΝ έγινε γιατί υπάρχει αδικία! …Αυτό έγινε για να εξουδετερωθεί η θεμελιώδης για την επιβίωση της ανθρωπό­τητας «ρύθμιση» στην οποία αναφερθήκαμε. Έκανε η φύση τη γυναίκα πιο «κοντή», για να της χαρίσει τη «θέα» ΟΛΩΝ των ανδρών! …ΟΛΟΙ οι άνδρες μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μιας γυναίκας, εάν δεν μπουν ανάμεσά τους άλλες «μη-φυσικοί» παράμετροι! …ΟΛΟΙ οι άνδρες τού περιβάλλοντός της μπορούν να γίνουν οι «πρίγκιπές» της και με τον «όγκο» τους να της προσφέρουν την αίσθηση της ασφάλειας και άρα την εγγύηση που έχει ανάγκη για να γεννήσει χωρίς φόβο τα παιδιά της.

Οι άντρες από την πλευρά τους —και πάλι για την εύρυθμη λειτουργία τής ανθρώπινης κοινωνίας— δεν έχουν κανενός τέτοιου είδους περιορισμό …Έχουν «ανοικτό» πεδίο στην «όραση» τους —άσχετα αν οι μητέρες τους με τα «αετίσια» μάτια θεωρούν ότι τα αρσενικά παιδιά τους δεν «βλέπουν» κατά μέσο όρο πιο «μακριά» από τους δεκαπέντε πόντους …κι ως εκ τούτου έχουν την ανάγκη τους—. Ο άνδρας σε γενικές γραμμές είναι ελεύθερος να κάνει επιλογές και να παίρνει αποφάσεις με μόνο κριτήριό του την ευχαρί­στησή του, τη στιγμή που η γυναίκα έχει και την επιπλέον υποχρέωση να σκεφτεί και το «σπλάχνο» της που κάποτε θα φέρει στον κόσμο και για το οποίο πρέπει εξ’ αρχής να μεριμνήσει.

Ο άνδρας έχει μια όραση απολύτως ελεύθερη και «βλέπει» —και άρα «τσεκάρει»— ΟΛΕΣ τις γυναίκες που υπάρχουν γύρω του, ενώ η γυναίκα «βλέπει» μόνον αυτούς που βρίσκονται «πάνω» από το επίπεδο των «ματιών» της. Αυτό σημαίνει πως ΟΛΟΙ οι άνδρες —από τον πιο πλούσιο μέχρι τον πιο φτωχό— «βλέπουν» ΟΛΕΣ τις γυναίκες ως πιθανές συντρόφους τους —με μόνο κριτήριο το γούστο τους— …Ένα κριτήριο αρχικό, το οποίο εύκολα μπορεί να γίνει τελικό! Ως εκ τούτου, από την πιο πλούσια πριγκίπισσα μέχρι τη φτωχούλα γειτόνισσα που εργάζεται στο μπακάλικο της πλατείας, ΟΛΕΣ οι γυναίκες έχουν τα προσόντα να είναι υποψήφιες σύντροφοι για ΟΛΟΥΣ τους άνδρες …Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο! …Ό,τι λείπει από την «πριγκίπισσα», ο άνδρας δεν έχει πρόβλημα να το συμπληρώσει ο ίδιος με τα δικά του μέσα!

Αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, τον διαφοροποιεί ριζικά από τη γυναίκα. Αυτό είναι κάτι που ΔΕΝ συμβαίνει με τη γυναίκα! …Η γυναίκα, επειδή «βλέπει» μόνον «πάνω» από το επίπεδο των «ματιών» της, εξαιρεί μεγάλες ομάδες ανδρών από τη θέση των υποψηφίων συντρόφων! Αναζητεί κι αυτή τον σύντροφό της με βάση το γούστο της, αλλά, κάθε φορά που κάτι τραβάει την προσοχή της, «επανεξετάζεται» η επιλογή της με βάση τα κριτήρια που αναφέραμε …Το αρχικό της κριτήριο ΔΕΝ γίνεται αυτόματα τελικό! …Το αρχικό κριτήριο είναι για να «ξεκινήσει» μια διαδικασία και όχι για να τελειώσει! …Πρέπει το ωραίο να είναι ταυτόχρονα και πιο «ψηλό» από την ίδια! …Πρέπει το ωραίο να είναι πιο ισχυρό και πιο πλούσιο από την ίδια! …Τουλάχιστον στην ίδια οικονομική κατάσταση με την ίδια!

Η γυναίκα ΔΕΝ μπορεί να λειτουρ­γήσει όπως ο άνδρας! …Δεν θέλει —ακόμα κι αν μπορεί— να «ανεβάσει» τον άνδρα «επίπεδο» με τα δικά της μέσα. Ακόμα κι αν έχει τις δυνατότητες να το κάνει αυτό, δεν είναι διατεθειμένη να καταθέσει η ίδια τα όσα λείπουν στον ωραίο άνδρα, για να γίνει ο «ψηλός» «πρίγκιπάς» της …Δεν είναι διατεθειμένη να δώσει κάτι, το οποίο θεωρεί ότι οφείλει να το μοιραστεί μόνον με τα παιδιά της. Ακόμα κι αν είναι έτοιμη να «φιλήσει» έναν «βάτραχο», θα το κάνει μόνον εάν ελπίζει ότι πίσω του κρύβεται ένας πρίγκιπας, ο οποίος απλά δεν φαίνεται πως είναι τέτοιος …Πρίγκιπας αφ’ εαυτού του και όχι ένας βάτραχος, που θα πρέπει η ίδια να τον κάνει τέτοιο! Απλά πράγματα …Η φτωχή γυναίκα, η οποία παντρεύεται έναν πλούσιο, την επόμενη ημέρα είναι πλούσια και η ίδια …Ο φτωχός άνδρας, ο οποίος παντρεύεται μια πλούσια γυναίκα, παραμένει φτωχός, που απλά ζει πλούσια λόγω συγκατοίκησης με την πλούσια.

ΑΚΡΙΒΩΣ στο σημείο αυτό παίζει τον ύπουλο ρόλο του το «διαβολικό» πατριαρχικό σύστημα. Το σύστημα, το οποίο με «ύπουλο» τρόπο και στο όνομα της δήθεν βοήθειας προσέγγισε τη γυναίκα και την έκανε σύμμαχό του, για να τη «δέσει» στα συμφέροντά του. Αυτό, το οποίο η φύση —για την τέλεια λειτουργία της— το έκανε «πιο κοντό», η Πατριαρχία το έκανε τεχνητά «πιο ψηλό»! …Αφύσικα «ψηλό»! …και αυτό, όπως είναι φυσικό, δημιουργεί αφύσικες καταστάσεις! …και αυτό είναι που προκαλεί την επιθυμητή για την Πατριαρχία δυσλειτουργία! Την ιδιαιτερότητα, δηλαδή, την οποία δημιούργησε η φύση για την ομαλή της λειτουργία, η Πατριαρχία, με την αλλαγή των γενικών συνθηκών, τη μετέ­τρεψε σε «αναπηρία» …Χάλασε δηλαδή τον ρυθμιστικό σχεδιασμό ασφάλειας τής φύσης …Κατέστρεψε τις ασφαλιστικές δικλείδες τής ανθρώπινης φύσης. Με μια ασήμαντη επέμβαση —η οποία ούτε καν φαίνεται— κατέστρεψε τη λειτουργία μιας τεράστιας «μηχανής». Με ένα μικρό «βραχυκύκλωμα» την έκανε προβληματική!

Για να το καταλάβει κάποιος αυτό, θα πρέπει να γνωρίζει πώς είναι δυνατόν με εξωτερικές επεμβάσεις να αλλάξουν οι ανθρώπινες συμπεριφορές. Γνωρίζοντας δηλαδή τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα δύο φύλα τού ανθρώπινου είδους, μπορεί κάποιος να καταλάβει πού μπορεί να υπάρξει επέμβαση, ώστε αυτές είτε να μεγαλώσουν είτε να εξαφανιστούν, με αποτέλεσμα να χαθεί η τελειότητα του φυσικού σχεδιασμού. Αυτό ακριβώς είναι όλο το μυστικό! Το σύστημα της Πατριαρχίας γνωρίζει τα μυστικά των δύο φύλων και εκεί όπου πρέπει να υπάρχει κενό το «γεμίζει» …και εκεί όπου πρέπει να είναι συμπαγές το «διαβρώνει». Τα πάντα στηρίζονται στο γεγονός ότι, ενώ οι άνθρωποι είναι κατά κανόνα όμοιοι μεταξύ τους, τα δύο ανθρώπινα φύλα ΔΕΝ είναι! …Ο άνδρας και η γυναίκα είναι «οχήματα» που έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, γιατί —ως όντα— έχουν αναλάβει διαφορετικές υποχρεώσεις!

Στα κείμενά μας συνηθίζουμε να δίνουμε παραδείγματα, για να καταστήσουμε απόλυτα κατανοητά —με τον πιο απλό κι εύκολο τρόπο— αυτά τα οποία αναλύουμε. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα κάνουμε το ίδιο, αλλά το παράδειγμά μας θα το πάρουμε από έναν άλλο χώρο, ο οποίος φαινομενικά δεν είναι και τόσο συμβατός με τη θεματολογία μας. Όσο κι αν αυτό φανεί παράξενο, την εσκεμμένη δυσλειτουργία που προκάλεσε το πατριαρχικό σύστημα, εκμεταλλευόμενο τα φυσικά χαρακτηριστικά τής γυναίκας, μπορεί να την καταλάβει κάποιος τέλεια μ’ ένα απλό παράδειγμα, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τη φύση του θέματός μας. Εάν προσέξει κάποιος στα σύγχρονα αυτοκίνητα, υπάρχει εκεί ένας διακόπτης, ο οποίος ρυθμίζει τη γωνία που «πέφτει» στο δρόμο η φωτεινή δέσμη των μπροστινών φώτων. Τι ρόλο παίζει αυτός ο διακόπτης και για ποιον λόγο υπάρχει εκεί;

 

Ο ρόλος που παίζει αυτός ο διακόπτης είναι τεράστιας σημασίας, γιατί, χωρίς τη ρύθμιση που αυτός προσφέρει, μπορεί ένα αυτοκίνητο, ακόμα κι αν τα φώτα του λειτουργούν στην εντέλεια, να είναι πρακτικά «τυφλό» …Να λειτουργούν τα φώτα του κι ο χειριστής του να μην βλέπει τον δρόμο! Γιατί γίνεται αυτό; …Γιατί το αυτοκίνητο, ως όχημα μεταφοράς, δεν περιορίζεται μόνον στη μεταφορά προσώπων, αλλά προορίζεται και για τη μεταφορά φορτίων. Μπορεί δηλαδή να πάρει επιπλέον φορτίο στο πορτ-μπαγκάζ του …Το πορτ-μπαγκάζ του, το οποίο βρίσκεται στο πίσω μέρος του. Όταν αυτό το φορτίο είναι μεγάλο, δημιουργείται το εξής πρόβλημα: …«Κάθεται» το πίσω μέρος του κι «ανασηκώνεται» το εμπρός. Στο εμπρός μέρος, όμως, βρίσκονται τα φώτα του. Όταν αυτό ανασηκώνεται, ανασηκώνονται και τα φώτα του και άρα επηρεάζεται η γωνία πρόσπτωσης τής δέσμης τού φωτός που αυτά παράγουν. Το αποτέλεσμα είναι αρνητικό, γιατί, εάν το βάρος που θα τοποθετηθεί πίσω είναι πολύ μεγάλο, μπορεί να «τυφλώσει» το όχημα. Μπορεί, εξαιτίας αυτού του βάρους, τα φώτα να παραμένουν αναμμένα, αλλά να μην εξυπηρετούν τον χειριστή τού οχήματος …Να βλέπει τα μπαλκόνια και τις ταράτσες των σπιτιών που βρίσκονται κατά μήκος τού δρόμου που διασχίζει, αλλά όχι τον ίδιο τον δρόμο …Στην πραγματικότητα δεν έχει φώτα! …Γίνεται επικίνδυνο καί για τον οδηγό του και για τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Γιατί έχει σημασία αυτό το παράδειγμα; …Γιατί μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης πως, εάν κάποιος έχει γνώσεις, μπορεί ν’ αποφασίζει μόνος του τι θα βλέπει ή δεν θα βλέπει κάποιος οδηγός οχήματος …Γιατί απλά μπορεί ν’ αποφασίζει μόνος του —και ερήμην τού οδηγού— για το πώς θα λειτουργούν —κι αν θα λειτουργούν όπως πρέπει— τα φώτα. Χωρίς ν’ αγγίζει τα ίδια τα φώτα ή να τα καταστρέφει, μπορεί να τα ρυθμίζει μέχρι του σημείου να μπορεί να τα ακυρώνει. Χωρίς να προκαλεί υποψίες στον οδηγό —με παρεμβάσεις εκεί όπου εμφανίζεται το πρόβλη­μα—, το «ρυθμίζει» μ’ έναν τρόπο, ο οποίος δεν δημιουργεί συνειρμούς για τα συμφέροντά του. Οι επεμβάσεις του γίνονται μακριά από το μπροστινό μέρος όπου βρίσκονται τα φώτα και των οποίων η προσέγγιση θα μπορούσε να προκαλέσει υποψίες. Πώς μπορεί να το κάνει αυτό; …Ύπουλα! Βάζοντας και βγάζοντας βάρος στο πορτ-μπαγκάζ, μπορεί ν’ αποφασίζει μόνος του τι θα βλέπει και τι δεν θα βλέπει ο οδηγός. Εκμεταλλεύεται δηλαδή ένα φυσικό χαρακτηριστικό τού οχήματος —που είναι το απολύτως χρήσιμο πορτ-μπαγκάζ— και το μετατρέπει σε εργαλείο για να ελέγχει τον οδηγό, χωρίς να φαίνεται ποιος είναι ο υπεύθυνος. Ο διακόπτης στον οποίο αναφερόμαστε με τη ρύθμισή του «ακυρώνει» την αλλαγή που προέκυψε εξαιτίας τού επιπλέον φορτίου …και αυτά τα φώτα τα κάνει πάλι λειτουργικά.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τη γυναίκα. Η σοφή φύση, που είναι δημιούργημα του Θεού, έχει κάνει μόνη της τη «ρύθμιση» αυτή …Ο Θεός έδωσε στη γυναίκα παραπάνω φορτία, αλλά τη «ρύθμισε» κιόλας, ώστε αυτά τα φορτία να μην επηρεάζουν τη δική της ευτυχία —αλλά και τη γενική κοινωνική λειτουργία—. Όπως της έδωσε μήτρα, για να γεννά τα παιδιά της ή στήθος για να τα ταΐζει, της έδωσε και κάποια επιπλέον φυσικά χαρακτηριστικά. Γι’ αυτόν τον λόγο την έκανε πιο κοντή —κυριολεκτικά και μεταφορικά— από τον άνδρα —…συμβαίνει αυτό με πολλά είδη στη φύση και το ίδιο ισχύει και με το ανθρώπινο είδος—. Επειδή ακριβώς είναι πιο κοντή από τον ανδρικό μέσο όρο, σχεδόν ΟΛΟΙ οι άνδρες που βλέπει γύρω της —και οι οποίοι «τσεκάρονται» με το αρχικό κριτήριο του γούστου της— μπορούν να γίνουν τελικές επιλογές, γιατί είναι πιο ψηλοί απ’ αυτήν.

 

 Ο σχεδιασμός τής Δημιουργίας, δηλαδή, φρόντισε εξ’ αρχής να υπάρχει ρύθμιση, για να «ακυρώσει» τις αρνητικές συνέπειες από το επιπλέον «φορτίο» τής γυναίκας …Φρόντισε να υπάρχει αυτή η αντιστοιχία στο σώμα και στις ικανότητες των δύο φύλων, εφόσον οι άνδρες, λόγω ελλιπούς φορτίου —εκτός όλων των άλλων—, «γυμνάζονται» πιο εύκολα και πιο πολύ. Από τη στιγμή που οι γυναίκες είναι πιο «κοντές» από τους άνδρες, σημαίνει ότι τους «βλέπουν» όλους και άρα όλοι είναι πιθανοί «υποψήφιοι» να τις κατακτήσουν. Όμως, αυτό σημαίνει ότι σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορούσε να ελεγχθεί η γυναίκα στις επιλογές της και άρα δεν θα μπορούσε να «εργαλειοποιηθεί» από την εξουσία …Δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από την Πατριαρχία, για να ελεγχθεί με τη σειρά του και ο άνδρας. Αυτό, όμως, είναι κάτι που ΔΕΝ συμφέρει την εξουσία, η οποία θέλει να ελέγχει τον άνδρα και να τον βάζει σε μια αιώνια σκλαβιά!

Ακριβώς, επειδή το σύστημα το γνωρίζει αυτό, γι’ αυτό έπαιξε με τα πρόσθετα «βοηθή­ματα». Στο ανθρώπινο φύλο, το οποίο έχει μια ιδιομορφία στην «όρασή» του, άρχισε να παίζει με το «ύψος» του, το οποίο επηρεάζει αρνητικά την ιδιομορφία αυτήν …Σε ένα όχημα, το οποίο είχε πρόβλημα με την «κλίση» —λόγω πρόσθετου βάρους στο πίσω μέρος—, πρόσθεσε νέα κλίση με πιο ψηλές «αναρτήσεις» στο μπροστινό μέρος …Έβαλε «δακτυλίδια» στις μπροστινές «αναρτήσεις» και τις έκανε τεχνητά πιο ψηλές. Το υπάρχον πρόβλημα το έκανε μεγαλύτερο! Το από τη φύση του ανασηκωμένο εμπρός μέρος του το ανασήκωσε ακόμα πιο πολύ! Γνώριζε δηλαδή ότι με την τοποθέτηση «τάκων» θα είχε τη δυνατότητα θεωρητικά να εξαλείψει την «κλίση», αλλά το έκανε ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ με λάθος τρόπο στη λάθος «πλευρά» και αυτό μπέρδεψε τους ανθρώπους. Έκανε κάτι, το οποίο είχε μια θεωρητικά σωστή λογική, αλλά το έκανε ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ με λάθος τρόπο! …Αντί να εξαλείψει μια απλή ιδιομορφία, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν είχε αρνητικά αποτελέσματα για κανέναν στην κοινωνία, τη μετέτρεψε σε μέγα πρόβλημα σε βαθμό αναπηρίας!

 

Αυτό είναι που έκανε η Πατριαρχία και εκεί βρίσκεται το μεγάλο μυστικό τής λειτουργίας της! …Αυτό, το οποίο κάνει δήθεν για «καλό», έχει ως στόχο το κακό! Προσπαθεί δήθεν να «βοηθήσει» τις γυναίκες, καταστρέφοντας τις ίδιες και παγιδεύοντας τους άνδρες. Αυτό είναι το μυστικό των επεμβάσεών της, που, ενώ προκαλούν αναπηρία στην κοινωνία, δεν γίνονται αντιληπτές από κανέναν. Ενώ όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει, δεν μπορεί κανένας να αξιολογήσει πραγματικά τις συνέπειες αυτής της επιλογής! Από τη στιγμή που δεν βρήκε αντίδραση, άρχισε να επιβάλει στις γυναίκες —με την ιδιόμορφη όραση— τη μόνιμη χρήση «τακουνιών»! …«Τακούνια», τα οποία θα μετέτρεπαν τον πλούτο σε ανθρώπινο «ύψος» …«Τακούνια», τα οποία, ανάλογα με τις προσωπικές, τις οικογενειακές ή τις ταξικές δυνατότητες της κάθε γυναίκας, απέκλειαν από το οπτικό τους «πεδίο» μεγάλα ποσοστά τού ανδρικού πληθυσμού που τις περιέβαλε. Με τον τρόπο αυτόν η αρχική ιδιομορφία τής γυναίκας έγινε «αναπηρία»! …Η ιδιομορφία της στην «όραση» έγινε «πάθηση»! Η γυναίκα ΔΕΝ έχει από τη φύση της «πρεσβυωπία»! …Η Πατριαρχία την έκανε με «πρεσβυωπία»!…

Συνεχίζεται ......στο μέρος Γ '


Πηγή: https://traianou.gr/

Read more »

Κοινωνικό πείραμα στα παιδιά μας η χρήση των smartphone

Φανταστείτε ότι ένας κακός του Τζέιμς Μποντ αποφάσισε να επιτύχει την παγκόσμια κυριαρχία όχι με στρατούς ή drones αλλά μέσω του εγκεφάλου μας. Μπορεί να χειραγωγήσουν το μυαλό μας για να μας εθίσουν σε κόσμους φαντασίας, να μας στρέψουν τον έναν εναντίον του άλλου και να μειώσουν την ικανότητά μας να συγκεντρωνόμαστε.

Η εφεύρεση του smartphone θα το έκανε. Και μετά θα μας έπειθε να το δώσουμε στα παιδιά μας.

Μέχρι τώρα, οι γονείς που φοβούνται ότι αυτές οι πανταχού παρούσες συσκευές έχουν κάνει τα παιδιά να κάθονται, να αποσπάται η προσοχή τους και να καταθλίβονται, παρασύρονταν από ισχυρές εταιρείες, αφελείς δασκάλους και πίεση από συνομηλίκους. Οι μητέρες που παρακαλούν τα σχολεία να μην αναθέτουν εργασίες στο διαδίκτυο, υπονομεύοντας τα όρια χρόνου μπροστά στην οθόνη, έχουν πει ότι η τεχνολογία είναι μια «δεξιότητα ζωής». Οι πατέρες που φοβούνται τα τηλέφωνα σημαίνουν ότι τα παιδιά τους μπορεί να γίνουν στόχος αρπακτικών και νταήδων στα σπίτια τους αντιμετωπίζουν την απάντηση ότι η παρακολούθηση GPS κρατά τα παιδιά «ασφαλή». Οι οικογένειες που βλέπουν πώς τα διαδικτυακά παιχνίδια διαταράσσουν τη μάθηση λένε ότι βελτιώνει την επίλυση προβλημάτων. Και φυσικά μερικά από αυτά είναι αλήθεια.

Αλλά είναι αδύνατο να αγνοηθεί η εκθετική αύξηση των ψυχικών ασθενειών των εφήβων που συνέπεσε με το smartphone να είναι πανταχού παρόν από τις αρχές της δεκαετίας του 2010. Σε ένα νέο βιβλίο, The Anxious Generation , ο κοινωνικός ψυχολόγος Jonathan Haidt υποστηρίζει ότι οι έξυπνες συσκευές και οι υπερπροστατευτικοί γονείς έχουν «παραμορφώσει» τις αναπτυξιακές διαδικασίες της παιδικής ηλικίας. Απαιτεί να απαγορευτούν τα smartphone για παιδιά κάτω των 14 ετών και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έως τα 16.

Μέχρι πρόσφατα, αυτό θα θεωρούνταν ακραίο και ανεφάρμοστο. Όμως η αντεπίθεση αρχίζει. Ο κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον ΝτεΣάντης, υπέγραψε αυτή την εβδομάδα ένα νομοσχέδιο για την απαγόρευση των λογαριασμών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε άτομα κάτω των 14 ετών στην πολιτεία και τη διαγραφή των πλατφορμών που έχουν ήδη δημιουργηθεί. Αυτό ακολουθεί στοιχεία για δραματικά βελτιωμένη συμπεριφορά στα σχολεία μετά την πλήρη απαγόρευση των smartphone που επιβλήθηκε πέρυσι στην κομητεία Όραντζ.

Οι αντίπαλοι υποστηρίζουν ότι τέτοιες απαγορεύσεις είναι αντισυνταγματικές και παρεμβαίνουν στα δικαιώματα των γονέων να αποφασίζουν τι είναι καλύτερο για τα παιδιά τους. Αλλά αυτό αγνοεί το γεγονός ότι είμαστε όλοι παγιδευμένοι σε ένα κλασικό πρόβλημα συλλογικής δράσης. Είναι δύσκολο για οποιονδήποτε μεμονωμένο γονέα να πει όχι όταν το παιδί όλων των άλλων είναι συνδεδεμένο στο διαδίκτυο — και όταν η έξοδος θα το έκανε κοινωνικό παρία. Τα παιδιά που είναι πιο ευαίσθητα στα εθιστικά χαρακτηριστικά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των εφαρμογών παιχνιδιών πιθανότατα θα αντισταθούν πιο σκληρά.

Έρευνες δείχνουν αυξανόμενη υποστήριξη από τους γονείς για την απαγόρευση των smartphone: στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια πρόσφατη δημοσκόπηση της φιλανθρωπικής οργάνωσης Parentkind έδειξε ότι το 77%των γονέων παιδιών δημοτικού σχολείου επιθυμούν την απαγόρευση για άτομα κάτω των 16 ετών. Το Smartphone Free Childhood, ένα κίνημα που καθοδηγείται από τους γονείς, κερδίζει έδαφος.

Η Κίνα ήταν πολύ μπροστά στο να δει τον κίνδυνο. Η ρυθμιστική αρχή του κυβερνοχώρου ανακοίνωσε πέρυσι ότι τα παιδιά κάτω των 18 ετών θα πρέπει να περιορίζονται το πολύ σε δύο ώρες την ημέρα σε έξυπνες συσκευές. Οι κατασκευαστές πρέπει να περιορίσουν τη χρήση μέσω «μικρών λειτουργιών» παρόμοιων με εκείνες που ακολούθησαν την απαγόρευση κυκλοφορίας για τους έφηβους video gamers της χώρας το 2021. Οι Κινέζοι έφηβοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το Douyin, την κινεζική έκδοση του TikTok της ByteDance, για περισσότερα από 40 λεπτά την ημέρα. Το δυτικό TikTok, εν τω μεταξύ, έχει εισαγάγει ένα προεπιλεγμένο ημερήσιο χρονικό όριο μιας ώρας για τους εφήβους, αλλά αυτό είναι διακοσμητικό: μπορεί απλά να απενεργοποιηθεί.

Το γεγονός ότι η Κίνα υπήρξε πολύ πιο αποτελεσματική στην προστασία των παιδιών της από τις υπερβολές της τεχνολογίας θα πρέπει να κάνει τους δυτικούς νομοθέτες να σκεφτούν. Οι συζητήσεις στην Ουάσιγκτον επικεντρώνονται στο εάν η ιδιοκτησία του TikTok το καθιστά απειλή για την εθνική ασφάλεια. Όμως, οι υπερκινητικές εφαρμογές και οι εθιστικοί αλγόριθμοι αποτελούν ήδη απειλή, επειδή μειώνουν την ψυχική σταθερότητα των παιδιών και την ικανότητά τους να μαθαίνουν. Το 2022, το ένα τρίτο των Αμερικανών εφήβων δήλωσε ότι χρησιμοποιούσε τουλάχιστον ένα από τα YouTube, TikTok, Instagram, Snapchat ή Facebook «σχεδόν συνεχώς». Δύσκολα θα κερδίσουμε τη μάχη με την Κίνα για την τεχνητή νοημοσύνη ή οτιδήποτε άλλο, αν μεγαλώσουμε μια γενιά ζόμπι.

Εκεί που η Κίνα πηγαίνει για τους κατασκευαστές, η Ευρώπη εστιάζει στην τάξη. Η Γαλλία, η Ιταλία και η Ολλανδία έχουν απαγορεύσει τη χρήση smartphone στα σχολεία. Η Αγγλία φέτος έδωσε στους δασκάλους την εξουσία να ψάχνουν τσάντες και να κατάσχουν συσκευές. Πώς όμως αντιμετωπίζουμε το σπίτι και τις διακοπές; Εδώ, εμείς οι γονείς πρέπει να κοιτάξουμε πολύ τον εαυτό μας.

Ένα πράγμα που μπορούν να ελέγξουν οι γονείς, χωρίς νομοθεσία, είναι η χρήση των δικών μας συσκευών. Δεν είναι καλό να μιλάτε στα παιδιά σας για τα δεινά της τεχνολογίας ενώ ελέγχετε το email σας στο τραπέζι. Το να πεις «δουλεύει» δεν το κόβει. Πρόσφατα παρακολούθησα ένα νεαρό αγόρι να κάθεται βαριεστημένο σε ένα τραπέζι σε ένα εστιατόριο, θέλοντας ξεκάθαρα να μιλήσει, να το αγνοεί ένα άλλο παιδί και δύο ενήλικες να κοιτάζουν όλοι τις οθόνες τους.

Οι γονείς των εφήβων δεν εκφράζουν την ίδια υποστήριξη για τις απαγορεύσεις smartphone όπως εκείνοι με μικρότερα παιδιά. Στη δημοσκόπηση του Parentkind, μόνο το 36% όσων έχουν παιδιά δευτεροβάθμιας ηλικίας ήταν υπέρ. Αναρωτιέμαι αν το να μην παίρνουν πλέον τα παιδιά τους από το σχολείο σημαίνει να θέλουν να μάθουν πού βρίσκονται ή αν φοβούνται τις συνέπειες. Μία από τις καλές αλλά ύπουλες ιδιότητες των έξυπνων συσκευών είναι το πόσο χρήσιμες έχουν γίνει για να αποσπούν την προσοχή των παιδιών όταν οι γονείς πρέπει να επικεντρωθούν. Σε πολλές οικογένειες, ειδικά μετά την πανδημία, αυτό έχει γίνει συνήθεια.

Έχουμε μπερδευτεί σε μια δυστοπία που θυμίζει το Fahrenheit 451 του Ray Bradbury , όπου τα βιβλία θεωρούνται επικίνδυνα και οι άνθρωποι κουκουλώνουν τον εαυτό τους σε κόσμους φαντασίας μέσα από οθόνες. Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα και ορισμένα στελέχη τεχνολογίας θωρακίζουν ήδη τα παιδιά τους από αυτή την κατάρα. Είναι καιρός οι υπόλοιποι από εμάς να ξυπνήσουμε και να σταματήσουμε το ανεξέλεγκτο πείραμα της Big Tech σε αυτή τη γενιά.

 

Πηγή: https://koukfamily.blogspot.com

Read more »

Η μεγάλη «πόρνη» Βαβυλώνα «μέθυσε» και «πέφτει»! (μέρος Α')

Η Πατριαρχία «πεθαίνει» !!!…

…Η μεγάλη «πόρνη» Βαβυλώνα «μέθυσε» και «πέφτει»!

Εβραίοι, φεμινίστριες, ANTIFA, ΛΟΑΤΚΙ, βίζιτες, ζιγκολό, παιδεραστές και κτηνοβάτες είναι οι τελευταίοι της σύμμαχοι…

…Ημέρες «μετράμε» πριν το μεγάλο γεγονός, που θ’ αλλάξει την «πορεία» τής ανθρωπότητας!


Εδώ και χιλιάδες χρόνια η Πατριαρχία βασανίζει τους ανθρώπους. Κάνει λάθος όποιος την ταυτίζει με την «ανδροκρατία»! Η Πατριαρχία είναι ένα σύστημα, το οποίο υπηρετεί τους σχεδιασμούς συγκεκριμένων Πατέρων και όχι αυτούς τους ανδρών γενικότερα. Το γεγονός ότι αυτοί οι Πατέρες ήταν άνδρες, δεν σημαίνει ότι η Πατριαρχία έχει το δικό τους «φύλο». Απλά οι δημιουργοί της ήταν άνδρες, γιατί οι άνθρωποι έχουν φύλα και αυτό —όπως θα δούμε— είναι τελείως διαφορετικό και βέβαια άσχετο με τους στόχους της. Όσο κι αν αυτό που θα πούμε είναι παράξενο ή πρωτοφανές, στόχος τής πατριαρχίας —και τα μεγαλύτερα θύματά της— είναι οι άντρες και όχι οι γυναίκες! …Οι γυναίκες απλά χρησιμοποιούνται γι’ αυτόν τον στόχο, γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά …Οι γυναίκες είναι το «καρότο», για να «σέρνεις» τον άντρα εκεί όπου σε βολεύει!

Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το «σενάριο» της Πατριαρχίας. Οι γυναίκες αδικούνται κατάφορα εδώ και αιώνες, αλλά οι ίδιες ΔΕΝ είναι ο στόχος αυτών που τις αδικούν. Αδικούνται, για ν’ αναπτύσσουν συγκεκριμένες συμπεριφορές, οι οποίες επηρεάζουν την «κίνηση» των ανδρών και οι οποίοι είναι ο πραγματικός στόχος! Αδικούνται, για να παρασύρουν τους άνδρες στη θυσία και αυτό είναι το απόλυτα χειρότερο που μπορεί να συμβεί σ’ έναν άνθρωπο! …Ό,τι ακριβώς συμβαίνει με τις οργανωμένες κτηνοτροφικές μονάδες, οι οποίες έχουν έναν σχεδιασμό που αποσκοπεί στην επίτευξη της απόλυτης παραγωγικής ικανότητας! …Εκεί όπου βασανίζονται οι αγελάδες από τις αλλεπάλληλες γεννήσεις και το καθημερινό άρμεγμα, αλλά τα αρσενικά μοσχάρια είναι εκείνα που πηγαίνουν στο σφαγείο!…

…Πραγματικά «διαβολικό» στη σύλληψή του! Κάποιοι «διαβολικοί» Πατέρες συνερ­γά­στηκαν με κάποιες «πλανεμένες» γυναίκες και ο κόσμος μπήκε στην «Κόλαση» —…για να συνδεθούμε λίγο και με το θεολογικό μέρος τής προέλευσης της Πατριαρχίας—. Η Πατριαρχία, δηλαδή, επιβλήθηκε στην ανθρωπότητα «άνωθεν» και ΔΕΝ υπήρξε επινόηση των απλών ανθρώπων! Είναι τόσο ακραίο, αφύσικο και βίαιο κοινωνικό φαινόμενο, που η εφαρμογή του δεν θα μπορούσε σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να είναι επιλογή των ανθρώπων! …ΔΕΝ είχαν τις δυνάμεις απλοί άνθρωποι να βάλουν την ανθρωπότητα σ’ αυτήν την αιματο­βαμμένη κι οδυνηρή «περιπέτεια»! …ΔΕΝ είχαν τις γνώσεις οι άνθρωποι να αδικήσουν τις γυναίκες, για να οδηγήσουν τους άνδρες στη «σφαγή»! …Μια ανώτερη ευφυία, σε συνεργασία με πραγματικά διεστραμμένους ανθρώπους, παγίδευσε την ανθρωπότητα σε μια περιπέτεια, της οποίας ούτε καν τα «ελατήρια» δεν μπορούμε να φανταστούμε!

 

 

Δεν θα αναλύσουμε περισσότερο τα περί τής ταυτότητας αυτών οι οποίοι επέβαλαν την Πατριαρχία και με ποια σκοπιμότητα το έκαναν, γιατί δεν είναι αυτό το αντικείμενο του κειμένου μας. Μας αρκεί στο σημείο αυτό να έχουμε στην άκρη του μυαλού μας ότι η Πατριαρχία ΔΕΝ είναι κάτι απλό! …ΔΕΝ είναι κάτι το οποίο αποτελεί μια φυσική συνέχεια στην ανθρώπινη εξέλιξη! …Η Πατριαρχία είναι τεχνητό δημιούργημα! Η Πατριαρχία υπήρξε ένα τεράστιο «άλμα» προς το χάος και ο άνθρωπος «σπρώχτηκε» βίαια, για να πραγματοποιήσει το «άλμα» αυτό! …Ένα «άλμα» τόσο σοκαριστικό, το οποίο αποτελεί μια μόνιμη οδυνηρή «ανάμνη­ση» της ανθρωπότητας, η οποία μεταφέ­ρεται από γενιά σε γενιά με το συμβάν τής μεγάλης «αμαρτίας» τού Αδάμ και της Εύας μπροστά στο Δένδρο τής Γνώσης! Το αντικείμενο του κειμένου μας είναι να καταλάβει ο αναγνώστης το πώς λειτουργεί αυτή η Πατρι­αρχία στην καθημερινό­τητά της και πώς παγιδεύει ΑΠΟΛΥΤΑ καί τα δύο φύλα τού ανθρώπινου είδους!

Οι «διαβολικοί» λοιπόν Πατέρες —στους οποίους αναφερθήκαμε— συνεργάστηκαν με κάποιες «αμαρτωλές» γυναίκες και από κοινού αγωνίστηκαν να επιβάλουν την Πατριαρχία στις γενιές των ανθρώπων που θ’ ακολουθούσαν. «Έφαγαν» το «μήλο» κάποιας μυστηριώ­δους γνώσης που τους «δόθηκε» και συμφώνησαν μεταξύ τους να πορευτούν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο προς έναν συγκεκριμένο στόχο. Άνδρες και γυναίκες συνεργάστηκαν για την επίτευξη αυτού του στόχου και γι’ αυτόν τον λόγο είπαμε πιο πάνω ότι είναι λάθος να ταυτίζουμε την Πατριαρχία με την ανδροκρατία. Στην πραγματικότητα πιο ισχυρά είναι τα ερείσματα της Πατριαρχίας ανάμεσα στις γυναίκες παρά ανάμεσα στους άνδρες. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει κάποιος, ο οποίος θέλει να την πολεμήσει, είναι να «χτυπάει» τους άνδρες. Γιατί; …Γιατί χτυπάει τους λάθος ανθρώπους σ’ έναν πονηρό σχεδιασμό, ο οποίος εκμεταλλεύεται το λάθος αυτό!

Ο λόγος για τον οποίον η Πατριαρχία ΔΕΝ ανατρέπεται είναι ότι στηρίζει τη διαιώνισή της σε «προνόμια», τα οποία τα δίνει σ’ αυτούς που φαινομενικά στοχεύει να αδικήσει! Αδικεί τη γυναίκα, αλλά στηρίζεται σε νόμους που της δίνουν προνόμια! «Κυνηγά» τη γυναίκα, αλλά τον άνδρα «καταδιώκει»! Υποτάσσει τη γυναίκα, αλλά του άνδρα την ελευθερία επιδιώκει να στερήσει! «Ανταμείβει» τον άνδρα, αφού όμως πρώτα του τα έχει πάρει ΟΛΑ! Δίνει τη μεγάλη εξουσία στον άνδρα, αφού όμως πρώτα τον έχει υποτάξει στην εξουσία! Όλα γίνονται τόσο πονηρά και μπερδεμένα, που είναι αδύνατον χωρίς τις κατάλληλες γνώσεις να «ξεκλειδωθούν»! …Άλλον «χτυπάει» και άλλον θέλει να «τιμωρήσει» με τις συνέπειες που προκύπτουν από τις ενστικτώδεις αντιδράσεις του, οι οποίες ήταν εξ’ αρχής προβλέψιμες και βέβαια απολύτως «λάθος»! Εάν χτυπάς το «κοριτσάκι», για να φοβηθεί το «αγοράκι» και να πηδήξει μόνο του από το «παράθυρο», είναι πολύ έξυπνο, εάν ήθελες εξ’ αρχής να το πετάξεις από το «παράθυρο», αλλά δεν μπορούσες να το πιάσεις.

Είναι τόσο έξυπνα στημένη η Πατριαρχία, που, όσο κι αν προσπαθεί κάποιος, δεν μπορεί να την ανατρέψει με την αντίδραση. Είναι σαν μια θηλιά που, όσο πιο πολύ αντιδράς, τόσο πιο πολύ αυτή σφίγγει …Είναι μια «θηλιά» στον λαιμό τής ανθρω­πότητας, που, όσο περισσότερο αυτή αντιστέκεται και αντιδρά, τόσο πιο πολύ τη «σφίγγει» και πονά. Εάν δηλαδή σήμερα θεωρούμε ότι ζούμε στην εποχή τής απόλυτης ελευθερίας και χειρα­φέ­τησης των γυναικών, τότε μπο­ρούμε να είμαστε σίγουροι ότι η Πατριαρχία είναι πιο ισχυρή από ποτέ!!! Εάν έχουν καταλάβει τα πιο υψηλά πόστα τής εξουσίας της οι γυναίκες, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι έχει λάβει την απόλυτη δύναμή της. Εάν οι πιο φανατικοί του πολέμιοι είναι οι φεμινίστριες, τότε μπορούμε να πούμε ότι αυτές είναι με διαφορά ο πιο ισχυρός σύμμαχος που είχε ποτέ! …Αυτές, οι οποίες βγαίνουν ανοικτά και πολεμάνε με την απόλυτη αυτα­πάρνηση την Πατριαρχία, είναι εκείνες που τη «θωρακίζουν»!

…Δεν υπάρχει πιο έξυπνα στημένη παγίδα απ’ αυτήν! …Όλο το μυστικό της βρίσκεται στον σχεδιασμό της …Έναν σχεδιασμό, ο οποίος δεν δείχνει ποτέ τα αδύνατά του σημεία και παρασέρνει τον άνθρωπο σε λάθος ενέργειες. Κάνει τον ευφυή άνθρωπο να φέρεται σαν παράλογος …Κάνει τον έξυπνο άνθρωπο να πέφτει σ’ έναν γκρεμό και να τραβά με πάθος τα μαλλιά του για ν’ αποφύγει την πτώση …Να τρελαίνεται από τον πόνο κι όμως να μην αλλάζει την τακτική του …Να «πέφτει» και να συνεχίζει να τραβάει τα μαλλιά του μέχρι αιμορραγίας. Αυτό γίνεται γιατί το σύστημα γνωρίζει ακριβώς τα χαρακτηριστικά τού ανθρώπινου είδους …Γνωρίζει ότι μπορεί με τη διαχείριση του γυναικείου φύλου να «σέρνει» τον ανδρικό πληθυσμό εκεί όπου το βολεύει, με την απολυτότητα που το κάνει κάποιος με την τροφή των θηρίων! …Όπου τοποθετεί το πιάτο με το φαγητό τους, εκεί θα πάνε χωρίς αντίδραση κι αυτά.

Αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο για την εξουσία, η οποία προσπαθεί να επιβληθεί στους ανθρώπους. Το σύστημα δεν μπορούσε να το κάνει αυτό απ’ ευθείας με τους άνδρες, αλλά μόνον μέσω των γυναικών! Γιατί; …Γιατί αυτές ήταν εύκολα ελεγχόμενες! Όχι επειδή είναι πιο κουτές ή αφελείς από τους άνδρες, αλλά επειδή έχουν επιπλέον ανάγκες να σκεφτούν για το πώς θα τις καλύψουν. Ως γνωστόν, η ανάγκη είναι αυτή που αναγκάζει τους ανθρώπους να κάνουν συμβιβασμούς και σ’ αυτήν την περίπτωση η ανάγκη των γυναικών έγινε ένας «βρόχος» στο λαιμό τους, που επέτρεπε στο σύστημα να τις «σέρνει» εκεί όπου το βολεύει. Σε αυτήν την ανάγκη της τη βοηθά «ύπουλα» και, αποκτώντας την εμπιστοσύνη της, εξασφαλίζει τη συμμαχία της και μπορεί και τη «σέρνει». Ποια ήταν αυτή η τόσο μεγάλη ανάγκη; …Ήταν η ανάγκη της να διασφαλίσει το μέλλον των απογόνων της! …Η ανάγκη της που είναι ανίκητη, γιατί συνδέεται με το τρομερότερο ανθρώπινο ένστικτο, το οποίο είναι αυτό της αναπαραγωγής! …Η ανάγκη ολόκληρης της ανθρωπότητας για την επιβίωση τους είδους της …και την οποία «φορτώνεται» εξ’ ολοκλήρου η γυναίκα!

Η γυναίκα, δηλαδή, «φορτώνεται» εξ’ ολοκλήρου τη μεγαλύτερη ανθρώπινη ανάγκη και πρέπει ν’ «αντέξει» αυτό το κολοσσιαίο «βάρος» για λογαριασμό όλων. Η γυναίκα —από τότε που γεννιέται— κουβαλάει μέσα της αυτήν την «αποστολή». Από τότε που είναι ένα μικρό κοριτσάκι γνωρίζει ότι θα κουβαλήσει η ίδια το «βάρος» τής επόμενης γενιάς των ανθρώπων, έστω κι αν αυτό είναι το βάρος τού δικού της παιδιού. Το κάνει με χαρά κι απόλυτη αυταπάρνηση, αλλά αυτό δεν μειώνει ούτε την ευθύνη ούτε το βάρος τού καθήκοντός της. Τι σημασία έχει αυτό το οποίο λέμε; …Έχει μεγάλη σημασία, γιατί, μπαίνοντας το κορίτσι στον κόσμο των ενηλίκων, θα πρέπει ν’ αποφασίσει για τη ζωή της με βάση επιπλέον παραμέτρους και όχι μόνον ως γυναίκα με βάση την προσωπική της ευχαρίστηση και ευτυχία.

Αυτές οι επιπλέον παράμετροι, οι οποίες επηρεάζουν τις αποφάσεις της —ακόμα και εις βάρος τής δικής της ευχαρίστησης και ευτυχίας—, έχουν σχέση με το «φορτίο» που κουβαλά. Κάθε φορά που βρίσκεται σ’ ένα «σταυροδρόμι» επιλογών, θα πρέπει ν’ αποφασίζει όχι μόνον για τον εαυτό της, αλλά και για το παιδί της —ακόμα και πριν καν αυτό γεννηθεί—! …Θα πρέπει να εξετάζει εάν αυτό το οποίο θα επιλέξει δεν συμφέρει μόνον την ίδια αλλά και το παιδί το οποίο σε κάποια στιγμή θα φέρει στον κόσμο. Όταν η πιο σημαντική απόφαση στη ζωή τής γυναίκας είναι αυτή της επιλογής τού άνδρα με τον οποίο θα κάνει οικογένεια —και άρα και το παιδί της—, αντιλαμβανόμαστε ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Κάθε φορά λοιπόν που έρχεται αντιμέτωπη με το φλερτ ενός άνδρα, η αμέσως δεύτερη σκέψη της —απ’ το ότι αυτός της αρέσει— είναι «εάν αυτός μπορεί» να γίνει ο πατέρας τού παιδιού της …Αμέσως! …Όχι αργότερα! …Την ίδια στιγμή!

Αυτή η δεύτερη στη σειρά σκέψη είναι εκείνη που την «ξεκλειδώνει» και παραδίδεται στον άνδρα …ΔΕΝ αρκεί να της αρέσει ένας άνδρας, για να του «παραδοθεί» …ΔΕΝ μπορεί η γυναίκα να μη βάλει την παράμετρο-«παιδί» σε κάθε «επαφή» της με το αντίθετο φύλο και τις μελλοντικές προοπτι­κές αυτής της επαφής …ΔΕΝ υπάρχει μέσα στο μυαλό τής γυναίκας απλά η ευχαρίστηση για τον εαυτό της …Πάντα αυτή η ευχαρίστηση πρέπει να έχει μια «προοπτική», ώστε εκεί κάπου να μπει και το παιδί της. Εάν δεν το κάνει αυτό, αισθάνεται ενοχές, εφόσον θεωρεί ότι το «προδίδει» που δεν το σκέφτεται. Άρα; …Άρα η γυναίκα —ακόμα και χωρίς την παραμικρή προηγούμενη ερωτική εμπειρία— έχει κάποια ελάχιστα όρια όταν καλείται να επιλέξει σύντροφο …Έχει φίλτρα, τα οποία έχουν και την οικονομική τους διάσταση …Υποχρεωτικά! …Λόγω φύσης! …Λόγω ρόλου! Όσο κι αν κάποιοι ή κάποιες αυτό δεν το δέχονται, αυτό πάντα ισχύει. Όσο κι αν κάποιοι ή κάποιες αυτό το κατηγορούν σαν κουτοπονηριά και ωφελιμισμό, αυτό είναι κάτι που έχει δοθεί από τη φύση για την ασφάλεια του ανθρώπινου είδους!

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; …Ότι η γυναίκα έχει εξ’ ορισμού περιορισμούς και όρια στις αποφάσεις της. Έχει κάποια ελάχιστα όρια, τα οποία δεν μπορεί να παραβιάσει, για να καλύψει μόνον τις δικές της ανάγκες. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ν’ αποφασίσει να δώσει στο παιδί της χειρότερες συνθήκες διαβίωσης απ’ αυτές που βίωσε η ίδια —και τις οποίες γνωρίζει—. Αυτό σημαίνει ότι η γυναίκα στη λειτουργία της μέσα στην κοινωνία έχει μια μυωπικού τύπου «όραση». Όπως, για παράδειγμα, ένας μύωπας δεν βλέπει καλά μακριά, η γυναίκα «δεν βλέπει χαμηλά»! …Λειτουργεί σαν να έχει περιοριστικές «παρωπίδες» …Απλά οι «παρωπίδες» της δεν την εμποδίζουν να «βλέπει» δεξιά ή αριστερά, αλλά την εμποδίζουν να «βλέπει» «κάτω» από το επίπεδο των ματιών της. Η γυναίκα, δηλαδή, στη χειρότερη γι’ αυτήν περίπτωση θα επιλέξει έναν άνδρα, ο οποίος με τις οικονομικές του δυνατότητες θα προσφέρει στα παιδιά της τουλάχιστον την ίδια ζωή μ’ αυτήν που έζησε η ίδια. Αυτό είναι το κατώτατο όριό της …Η χειρότερη περίπτωση που θα της τύχει και είναι αυτήν που θα θεωρεί ότι θα συμβιβαστεί. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις «βλέπει» ΜΟΝΟΝ προς τα «επάνω» …Προς τα «επάνω» δεν έχει κανέναν περιορισμό …Από τον λίγο πλουσιότερο γόνο της γειτονιάς μέχρι τον Υιό τού Θεού οι πάντες βρίσκονται στο πεδίο τής «όρασής» της. ΟΛΕΣ οι γυναίκες, ανεξαρτήτως προσόντων, ομορφιάς ή πλούτου, «στοχεύουν» σε ΟΛΗ τη μερίδα των ανδρών που βρίσκονται πιο «πάνω» από τις ίδιες …Τους από «κάτω» ΔΕΝ τους «βλέπουν» καν!

Συνεχίζεται στο μέρος Β'.....

Πηγή: https://traianou.gr

Read more »

Με ένα “κλικ” , θα τελειώσουμε αυτή την κοινωνία τεράτων που φτιάξαμε

 

 
Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.
Θα έλεγα και τα δύο συμβαίνουν.

Αφού μετά από πολύχρονη περίοδο παχιών αγελάδων που βιώσαμε, μια ψεύτικη όμως ευμάρεια, ήρθε η ώρα να πληρώσουμε τον λογαριασμό.
Οι ισχνές αγελάδες είναι στη θύρα μας και δεν είναι μόνο οικονομικό ή επισιτιστικό το θέμα. Είναι κυρίως πνευματικό.

Πέσαμε όλοι θύματα της καλοπέρασης και βάλαμε στην άκρη παράδοση και αξίες.
Οι επιτήδειοι πέτυχαν αφού τα παιδιά μας τα μεγάλωνε η τηλεόραση, εμείς νανουριζόμασταν τάχα με τη καταξίωση μας και δεν ασχολούμασταν ουσιαστικά με αυτά.
Το χειρότερο όμως απ’ όλα ήταν ότι βάλαμε στην άκρη τον Θεό.
Κι αν δεν το κάναμε εντελώς, ήταν μόνο για να έχουμε ένα αποκούμπι μήπως χρειαστούμε κάτι σε μια δυσκολία.

Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να αντικρύσουμε το μέγεθος της καταστροφής που οι ίδιοι προκαλέσαμε με την αδιαφορία ή την ανοχή μας σε ότι κακό συνέβαινε και δεν αντιδρούσαμε, γιατί καλά περνούσαμε.
Ήταν άλλου το πρόβλημα και όχι δικό μας.
Φτιάξαμε μια κοινωνία τεράτων που ωραιοποιεί το έγκλημα και στιγματίζει την αρετή.

Ο πατρο-Κοσμάς ο Αιτωλός, αυτός ο μεγάλος μας Άγιος και Εθναπόστολος,
είχε πει πως θάρθει καιρός που θα κυβερνούν τα άλαλα και τα μπάλαλα.
Πως θα βγουν από τα σχολεία παιδιά χαλασμένα. Πως θα δούμε ασεβείς κληρικούς . Προφήτευσε πολλά ακόμα για την Ελλάδα μας.
Αυτό που τώρα βιώνουμε , τη μία τραγική είδηση μετά την άλλη, πρωτοφανείς καταστροφές και πρωτοφανή βία ακόμα και σε μικρά παιδιά.

Τι κάνουμε; Είναι πολύ αργά;
Ποτέ δεν είναι αργά.
Γυρνάμε πίσω στις αξίες, τα ήθη, τα πιστεύω και τις παραδόσεις μας , για να πάμε μπροστά, για να ελευθερωθούμε από τα πάθη, τις κακές μας συνήθειες και τον κακό μας εαυτό.
Μόνον έτσι υπάρχει ελπίδα να αλλάξουμε κάτι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα και αυτό το τέλμα που ζούμε.

Κρίμα είναι να αφήνουμε τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας έρμαια σε μια παρακμιακή κοινωνία και να βυθιζόμαστε στο σκοτάδι και την απελπισία , ενώ έχουμε Θεό Πατέρα και Μάνα Παναγία που μας περιμένουν με αγκαλιά ανοιχτή.
Άμα κάνουμε την αρχή θα νιώσουμε αμέσως άλλη δύναμη και θα μπορέσουμε να αποτινάξουμε τα δεινά και τα δεσμά της αιχμαλωσίας από πάνω μας.

Δίπλα μας αρωγοί μας στρατιές αγγέλων και αγίων μας που θα μας βοηθούν, γιατί ο αγώνας μας θα είναι ιερός.
Τα πάντα είναι δυνατά για τον Θεό μας, φτάνει να Τον πιστεύουμε και να Τον αγαπάμε!

 

Πηγή: https://www.triklopodia.gr

Read more »

Πνευματικές συμβουλές του Αγίου Ισαάκ του Σύρου

Όποιος αποφεύγει την κούφια δόξα του κόσμου με ταπεινό φρόνημα, αυτός αισθάνεται στην ψυχή του τη δόξα του μέλλοντος αιώνος.

Όποιος λέει ότι εγκατέλειψε τα κοσμικά πράγματα, και μάχεται και φιλονικεί με τους ανθρώπους για κάτι που χρειάζεται, για να μην του λείψει δηλαδή κάτι που τον αναπαύει σωματικά, αυτός είναι τελείως τυφλός.

Όποιος αποφεύγει την ανάπαυση στον παρόντα κόσμο, αυτός κατασκοπεύει τα αγαθά του μέλλοντος αιώνος.

Όποιος είναι δεμένος με τη φιλοκτημοσύνη, γίνεται δούλος των παθών

Τίμησε την πνευματική εργασία της αγρυπνίας, για να βρεις παρηγοριά στην ψυχή σου.

Διάβαζε με επιμονή τα ιερά αναγνώσματα στην ησυχία, για να οδηγηθεί ο νους σου στα θαυμάσια του Θεού.

Υπόμενε με αγάπη τη φτώχεια, για να συμμαζευτεί ο νους σου από τους περισπασμούς στα μάταια πράγματα.

Μίσησε την ανάπαυση και την άνεση, για να φυλάξεις τους λογισμούς σου ατάραχους.

Περιόρισε τον εαυτό σου από τις συναναστροφές, και φρόντισε για την ψυχή σου, για να περισώσεις την εσωτερική σου γαλήνη.

Αγάπησε τη σωφροσύνη και την εγκράτεια, για να μη νιώσεις καταντροπιασμένος ενώπιον του Θεού την ώρα της προσευχής σου.

Να έχεις καθαρά έργα, για να λάμπει η ψυχή σου την ώρα της προσευχής, και για να ανάβει ο νους σου από χαρά στη μνήμη του θανάτου.

Φυλάξου από τα μικρά πταίσματα, για να μην πέσεις στα μεγάλα.

Είναι συμφέρον σου να φροντίζεις να αναστήσεις από τα πάθη την πεσμένη ψυχή σου, ενθυμούμενος τα θεία, παρά να αναστήσεις νεκρούς.

Πολλοί άνθρωποι έκαμαν θαυμαστά έργα και νεκρούς ανέστησαν και μόχθησαν για να επαναφέρουν στη σωτηρία τους πλανεμένους και γενικά έκαμαν θαύματα μεγάλα. Και με τη βοήθειά τους πολλοί άνθρωποι οδηγήθηκαν στην επίγνωση του Θεού. Αργότερα όμως, αυτοί που ανέστησαν τους άλλους, έπεσαν σε μιαρά και ακάθαρτα πάθη, και σκότωσαν την ψυχή τους, και πολλούς σκανδάλισαν, επειδή έγιναν φανερές οι αμαρτωλές τους πράξεις. Αυτοί, στην πραγματικότητα, ήταν άρρωστοι ψυχικά και, αντί να φροντίσουν για την ψυχική τους υγεία, βγήκαν στη θάλασσα του κόσμου τούτου, για να γιατρέψουν και να σώσουν τις ψυχές των άλλων, και έχασαν και την ελπίδα που είχαν στο Θεό και τις ψυχές τους.

Καλύτερα να σε περνούν για απαίδευτο και άξεστο, επειδή οι λίγες γνώσεις που έχεις δε φτάνουν να κάνεις αντίλογο στις συζητήσεις, παρά να είσαι αναιδής και να σε θεωρούν σοφό.

Καλύτερα να είσαι φτωχός και ταπεινός, παρά πλούσιος και αναιδής.

Αυτούς που φιλονικούν μαζί σου παρουσιάζοντάς σου ανορθόδοξα δόγματα, να τους ελέγξεις με τη δύναμη των αρετών σου, και όχι με την πειθώ των λόγων σου. Αποστόμωσέ τους με την πραότητα και τη γαλήνη των λόγων σου, για να σιγήσει η αδιάντροπη αντιλογία τους.

Έλεγξε τους ακόλαστους με την ευγενική και ενάρετη συμπεριφορά σου, και τους αδιάντροπους στις αισθήσεις τους, με το συμμαζεμένο βλέμμα σου.



Πηγή: https://www.koinoniaorthodoxias.org

Read more »

Το πριν και το μετά των ισχυρότερων αυτοκρατοριών

Ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε στο «Χ» δείχνει πόσο άλλαξαν οι ισχυρότερες αυτοκρατορίες του πλανήτη μας.

Το βίντεο αποκαλύπτει την «μεταμόρφωση» που υπέστησαν με το πέρασμα του χρόνου.

Για να δείτε το βίντεο πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο https://twitter.com/i/status/1777916920777306590
 

 

Πηγή: https://www.pronews.gr/

Read more »

Απρόοπτο με εικόνα του Χριστού δίπλα στον Πάπα στο Καθολικό Πάσχα!! Μιλάνε για «οιωνό»

Σχολιάστηκε αρνητικά η παγερή αντίδραση του Πάπα και της συνοδείας του! Ούτε που ασχολήθηκαν!

Από…απρόοπτα στιγματίστηκε η Αναστάσιμη Λειτουργία στο Βατικανό, όταν μια ριπή ανέμου, ισχυρότερη από τις προηγούμενες προκάλεσε την κατάρρευση μίας πολύ παλιάς εικόνας του Χριστού στον περίβολο της εκκλησίας της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου.

Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός πως ΚΑΝΕΙΣ από τους μεγαλοσχήμονες ιερείς που πλαισίωναν τον Πάπα δεν έκαναν την παραμικρή κίνηση για να ανεβάσουν ξανά την εικόνα!!

Κι αυτό παρά το ότι έπεσε δίπλα τους!

Δύο κουστουμάτοι συνοδοί επενέβησαν λίγο αργότερα για να αποκαταστήσουν την εικόνα του Χριστού, η οποία έπεσε σε απόσταση μόλις δύο μέτρων από τον Πάπα.

Πολλοί ήταν εκείνοι που βλέποντας αυτό που συνέβη το συνέδεσαν με «κακούς οιωνούς» για το Βατικανό και όχι μόνο.

«Το επεισόδιο, ασυνήθιστο και περίεργο, τράβηξε μεγάλη προσοχή, παρακινώντας πολλούς να αναζητήσουν κρυφά μηνύματα και νοήματα, σχεδόν σαν να ήταν ένας θεϊκός οιωνός ικανός να αποκαλύψει άσχημα μελλοντικά γεγονότα», μεταδίδουν ιταλικά δίκτυα.

Τη σημασία του έχει επίσης το γεγονός πως η εικόνα έπεσε τη στιγμή που ο ομιλών στο βήμα, διαβάζοντας ένα συγκεκριμένο σημείο από τις Πράξεις των Αποστόλων, αναφέρθηκε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή και ακολούθως στον Ιησού Χριστό:

«ὑμεῖς οἴδατε τὸ γενόμενον ῥῆμα καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίας, ἀρξάμενον ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας μετὰ τὸ βάπτισμα ὃ ἐκήρυξεν Ἰωάννης, Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ, ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θεὸς Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ δυνάμει, ὃς διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς καταδυναστευομένους ὑπὸ τοῦ διαβόλου, ὅτι ὁ Θεὸς ἦν μετ᾿ αὐτοῦ·» 

 

 

Δείτε ΕΔΩ σε βίντεο τη στιγμή που πέφτει η εικόνα του Χριστού.

 

Πηγή: https://www.el.gr/

Read more »

Θέλουν να απαγορεύσουν τους «χημικούς αεροψεκασμούς»!!

 

Δεν πέρασαν παρά μερικές μέρες από την κίνηση-«βόμβα» νομοθετών της Πολιτείας του Τενεσί στις ΗΠΑ να φέρουν προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο για την απαγόρευση των χημικών αεροψεκασμών.

Εν τέλει το νομοσχέδιο «πέρασε» και από την τοπική Βουλή αλλά και από τη Γερουσία και πλέον αναμένεται να δοθεί το πράσινο φως από τον Ρεπουμπλικανό Γερουσιαστή.

Η εξέλιξη αυτή φαίνεται πως προκάλεσε ένα…ντόμινο και σε άλλες Πολιτείες! Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Μινεσότα!

«Οι Ρεπουμπλικάνοι στο Νομοθετικό Σώμα, συμπεριλαμβανομένου του βοηθού ηγέτη της μειοψηφίας της Γερουσίας, Τζάστιν Άιχορν, των R-Grand Rapids, έχουν εισαγάγει νομοθεσία (HF4687/SF4630) εμπνευσμένη από τη θεωρία των chemtrails», μεταδίδουν τις τελευταίες ώρες αμερικανικά ΜΜΕ.

Το σχέδιο νόμου απαιτεί από τις αρχές να διερευνήσουν τις καταγγελίες πολιτών για «ρυπαντική ατμοσφαιρική δραστηριότητα» και παρέχει στον κυβερνήτη την εξουσία να καλέσει την Εθνική Φρουρά και να προσγειώσει οποιοδήποτε αεροσκάφος είναι ύποπτο ότι διαδίδει επικίνδυνους χημικούς ρύπους!!!

«Αν κοιτάξεις χίλια αεροπλάνα, δεν θα δεις ούτε ένα (chemtrail). Αλλά ξαφνικά βλέπεις ένα», είπε ο συντάκτης του ν/σ της Γερουσίας του Τενεσί τον περασμένο μήνα στο Tennessee Lookout.

«Οπότε απλώς θέτουμε το ερώτημα: Βάζουν κάτι στον αέρα που θα μπορούσε να είναι τοξικό;».

Μεταξύ άλλων, η νομοθεσία επιδιώκει να απαγορεύσει την «καιρική μηχανική, τη δημιουργία νεφών, την έγχυση αερολύματος στρατοσφαιρικής και οποιαδήποτε άλλη ατμοσφαιρική δραστηριότητα που είναι επιβλαβής για τον άνθρωπο ή το περιβάλλον», καθώς και την εκπομπή «ξενοβιοτικών παραγόντων» και «υπερβολικής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας».

Η έκδοση του νομοσχεδίου στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Μινεσότα συντάχθηκε από τους βουλευτές, Jeff Dotseth και Kettle River.

Τοπικά ΜΜΕ εκφράζουν τον…τρόμο τους τι θα γίνει σε περίπτωση που στις επόμενες εκλογές οι Ρεπουμπλικάνοι αποκτήσουν την πλειοψηφία στα τοπικά νομοθετικά όργανα και καταφέρουν να περάσουν τέτοιου είδους νομοσχέδια:

Ο χαμός στις ΗΠΑ με αυτό το ζήτημα είναι μεγάλος και δεν βγαίνει τίποτα προς τα έξω από τα ΜΜΕ!

Όπως μεταδίδεται, νομοθέτες σε τουλάχιστον επτά άλλες πολιτείες έχουν εισαγάγει παρόμοια νομοσχέδια πρόσφατα.

Πηγή: https://www.el.gr

Read more »