Η επίσκεψη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαδίμηρου Πούτιν στην Αθήνα αρχικά καταρχήν (27 Μαΐου ανήμερα της εορτής του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου) και την επομένη στο Άγιον Όρος, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την Τούρκο-Ισλαμιστική φιέστα του Ταγίπ Ερντογάν στις 29 Μαΐου στη Κωνσταντινούπολη. Του Ιωάννη Μιχαλέτου
«Η Ισταμπούλ ενώνει δύο ηπείρους, με χαμόγελο αλλά και δάκρυ» είπε ο Τούρκος ηγέτης στην αρχή της ομιλίας του. Και συνέχισε λέγοντας «σας χαιρετώ όλους σας, έναν προς έναν, όλα τα αδέλφια μας από το Σεράγεβο ως το Μπακού. Από το Τουρκεστάν και την Κριμαία, όπως ήταν η παλιά γεωγραφία του έθνους μας. Χαιρετίζω τη Δαμασκό, τη Βαγδάτη, το Κάιρο, την Τρίπολη και όλες τις μεγάλες μας πόλεις. Υποκλινόμαστε μόνο ενώπιον του Αλλάχ».
Ο Ερντογάν, προβάλει τον εαυτό του ως προμαχώνα του Σουνιτικού Ισλάμ παγκοσμίως την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο που ο Πούτιν προβάλλει τον εαυτό του ως προμαχώνα του Ορθόδοξου θρησκευτικού κορμού. Σε αντίθεση με τον Πούτιν, ο Ερντογάν δεν είναι ορθολογικός παίχτης, κάτι που έχει αρμοδίως διαπιστωθεί και από εξειδικευμένους επιστήμονες στο τομέα της ψυχολογίας / ιατρικής.
Ως εκ τούτου, η ρωσική κίνηση, ενώ βρίθει συμβολισμών, δεν παύει να είναι προϊόν τακτικού σχεδιασμού με απώτερο σκοπό να «προκαλέσει» αλλά και να προειδοποιήσει την Άγκυρα και ειδικότερα τον ουσιαστικό δικτάτορα αυτής.
Η προειδοποίηση είναι σαφής και συνίσταται στο να μην ανοίξει συμβατικό μέτωπο – και φαινομενικά με δική του πρωτοβουλία- απέναντι στη Ρωσία ή σε κάποια άλλη Ορθόδοξη χώρα (βλ. Ελλάδα, Κύπρο, Βουλγαρία ή και Αρμενία).
Σε αυτή την περίπτωση, θα πραγματοποιηθεί τόσο η ουσιαστική -εκ των ένδον- διάλυση του ΝΑΤΟ, όσο και η Τουρκία θα δοκιμάσει μια οδυνηρή ήττα που εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει και σε πτώση του καθεστώτος Ερντογάν.
Βεβαίως τα ανωτέρω αποτελούν απλώς μια πτυχή του πολύπλευρου θέματος, αξίζει όμως να σημειωθεί ότι όσο δεν επιλύονται θέματα όπως αυτά του πολέμου στη Συρία, Λιβύη, Υεμένη, Ιράκ και συνεχίζεται η αστάθεια σε Ουκρανία, Καύκασο, Αίγυπτο, τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες για την έναρξη περιφερειακού πολέμου, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα εμπλακεί και η χώρα μας.
Από την άλλη πλευρά, οι αναφορές που εκ πηγάζουν από «Δυτικά» κέντρα σκέψεως, δείχνουν ότι πέριξ του 2020 ωριμάζουν τα εξοπλιστικά προγράμματα της Ρωσίας και της Κίνας, αλλά και των Ιράν & Ινδίας που θα καταστήσουν έναν συμβατικό πόλεμο εναντίον τους εξαιρετικά δυσχερή, ενώ παγιώνεται και η δυναμική του δημοσίου χρέους των ΗΠΑ (ceteris paribus θα ξεπεράσει το 115% του ΑΕΠ των ΗΠΑ ενώ παρόμοιο ποσοστό θα είναι και εκείνο του ιδιωτικού χρέους των πολιτών της χώρας).
Από την άλλη πλευρά, οι αναφορές που εκ πηγάζουν από «Δυτικά» κέντρα σκέψεως, δείχνουν ότι πέριξ του 2020 ωριμάζουν τα εξοπλιστικά προγράμματα της Ρωσίας και της Κίνας, αλλά και των Ιράν & Ινδίας που θα καταστήσουν έναν συμβατικό πόλεμο εναντίον τους εξαιρετικά δυσχερή, ενώ παγιώνεται και η δυναμική του δημοσίου χρέους των ΗΠΑ (ceteris paribus θα ξεπεράσει το 115% του ΑΕΠ των ΗΠΑ ενώ παρόμοιο ποσοστό θα είναι και εκείνο του ιδιωτικού χρέους των πολιτών της χώρας).
Με απλά λόγια, υπάρχει ένα παράθυρο 4-6 ετών ανάμεσα στο οποίο, ορισμένοι κύκλοι που θα επιθυμούσαν σφόδρα τη μη-εμφάνιση ενός γνήσιου μη-μονοπολικού μοντέλου όπως αυτό ίσχυε μέχρι το 1990, να συνδράμουν ώστε να κινηθούν πολεμικές διαδικασίες προς όφελός τους.
Υπό αυτή την οπτική γωνία ο Ερντογάν είναι εξαιρετικά χρήσιμος ως προβοκατόρικη δύναμη, ενώ η αντίδραση της Μόσχας όπως προαναφέρθηκε, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακριβώς για να πληγεί η ίδια, παρουσιαζόμενη μάλιστα ως η «αναθεωρητική δύναμη». Το παιχνίδι είναι κυνικό και άκρως επικίνδυνο από όλες τις πλευρές.
Η διετία 2016-2017, είναι κομβικής σημασίας πλέον για τη διαφύλαξη η όχι της παγκόσμιας ειρήνης και η παρουσία ανατολικά της Ελλάδος ενός ασταθούς και θρησκομανούς ηγέτη, πρέπει να ανησυχεί σφόδρα τους πολίτες και την τοπική ηγεσία.
Υπό αυτή την οπτική γωνία ο Ερντογάν είναι εξαιρετικά χρήσιμος ως προβοκατόρικη δύναμη, ενώ η αντίδραση της Μόσχας όπως προαναφέρθηκε, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακριβώς για να πληγεί η ίδια, παρουσιαζόμενη μάλιστα ως η «αναθεωρητική δύναμη». Το παιχνίδι είναι κυνικό και άκρως επικίνδυνο από όλες τις πλευρές.
Η διετία 2016-2017, είναι κομβικής σημασίας πλέον για τη διαφύλαξη η όχι της παγκόσμιας ειρήνης και η παρουσία ανατολικά της Ελλάδος ενός ασταθούς και θρησκομανούς ηγέτη, πρέπει να ανησυχεί σφόδρα τους πολίτες και την τοπική ηγεσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.